THE INITIATIVE

Nakasabay ko nanaman kahapon si Monday. Unang-una hindi ko inaasahan na mangyayari yun kasi late na rin ng hapon nang umuwi ako. Magkatapat kami ng upuan dun sa likuran ng fx nakasakay. Kaming dalawa lang.

Iba yung naramdaman ko kahapon. Iba yung kabog ng dibdib ko. Hindi ko alam kung dahil kasabay ko siyang umuwi o dahil high blood nanaman ako. Pero sobrang sumikip yung dibdib ko.

Hindi kami nagkakatinginan masyado dahil busy siya sa kakatext kung kanino man. Iniisip ko lahat ng sinasabi ng mga nagbabasa dito. Na hindi siya engaged. Na kelangan ko na siyang makilala dahil malapit na rin naman magbago ang oras ko.

Ewan ko, kung nakita niyo siguro yung mukha ko kahapon.. mukha akong tanga. Contorted kasi mukha ko pag nag-iisip ako ng malalim. Di ko alam kung saan ako huhugot ng lakas para ipakilala ang sarili ko sa kanya. Parang yung lakas ng loob kong mamik-up ng mga tipo ng mga kaklase ko noong nasa kolehiyo pa ako eh biglang nawala. Pinikit ko yung mata ko...

"Hi." nasabi ko.

Napatingin sa akin si Monday. Di siya sigurado kung siya nga ba yung kausap ko.

"Sorry, I don't do this, pero madalas kasi kitang nakakasabay pauwi. I just wanted to say hi. So hi!" sabay bigay ng awkward na ngiti.

"Okay? Uhmmm... Hello?" sumagot si Monday. Nakangiti.

"Mondays." kabado kong sinabi. "Actually, tuwing Monday, madalas tayo magkasabay."

"Yeah? Familiar ka nga." sabi niya.

"Not that I'm keeping tabs. Di ako stalker. Nagkakataon lang siguro na every Monday, nakakasabay kita. Weird nga kasi Friday ngayon."

Parang nagbago yung tingin niya. Natakot yata. Creepy ata yung pagkakasabi ko.

"I just notice. I'm good with faces kasi. Medyo hindi mabilis nakakalimot."

"Aaah. Okay."

"By the way, I'm Gil ngapala."

Napatigil siya. Nag-iisip kung ibibigay ba niya pangalan niya. "RC." sabi niya.

"Like yung cola?"

Tumawa siya. "Just like yung cola. Hahaha"

Ang ganda niya tumawa. Ang lalim ng dimple niya. In love na yata ako!!!

"Nice to meet you RC." sa isip ko finally may pangalan na rin yung mukhang nakakasabay ko halos linggo linggo.

Nagdadalawang isip ako kung kukunin ko ba yung numero niya. Kasi parang hindi naman siya ganun ka interesado. At mukhang mabilis naman kung kukunin ko ngayon agad. Kakakuha ko pa lang ng pangalan niya. Baka isipin nun creepy stalker talaga ako.

"Uhmm.. RC.. okay lang ba.."

"Gatchalian lang po..." sabi ng isang pasahero.

If You See Kaye, will you tell her that I love her.
And if you see Kaye, let her know I want her back.
-sabi ng mp3 player ko.

Bumalik ako sa realidad. Nakatitig pala ako sa cellphone ni Monday.

Nakatingin siya sa akin. Alam niya na dito ako bababa, mukhang nagtataka bakit di pa rin ako gumagalaw.

Nagmamadali akong gumalaw sa kinauupuan ko para bumaba. Bago ko isara yung pinto, sinabi ko sa kanya "Bye."

Di ako gumalaw at tiningnan ko siya habang umalis yung fx palayo sakin. Tinaas niya mga daliri niya na parang nagpapaalam sakin. Naglakad ako kahapon mula labasan hanggang sa bahay na nakangiti. Kilala niya na nga ako.

************
Napansin ko lang... sa dinami daming beses naming nagkakasabay, ni minsan hindi ko pa naririnig ang boses ni Monday. Ni minsan nga, di ko pa siya nakikitang nagbabayad ng pamasahe. Siguro ginagawa niya yun bago siya bumaba o pagkasakay niya... o wina 1-2-3 niya yung mga fx. Hmmm...