So yeah, the date didn't push through today.
I have to reschedule it because earlier this morning, we had to rush my dad to Las Piñas Doctors Hospital because he's having a hard time breathing. He's been having that problem this entire week, and today it became intolerable already. The doctor said his blood sugar as well as his blood pressure shot up. It's really dangerous because my dad is a diabetic. He was already sleeping when my mum told me to go home because we have visitors coming later today.
I really don't know why this happened to him. He's been living a healthy life ever since we found out that he has that sickness. He doesn't eat alot of rice. He only eats vegetables and oats and he doesn't smoke. He's an epitome of healthy living.
**********
And these past few days I thought luck is on my side. You know, with the regularization, the date, receiving more than I expected salary-wise. Life really finds a way to balance things, you can't always be THAT happy.
Life sucks that way, but hey, sometimes things have to spice up or else everything will be really dull.
I always welcome the challenge because it feels good whenever I conquer it!!!
Jan 31, 2009
Jan 30, 2009
KWENTONG CALL CEN'AH
Para icelebrate ang araw ng aking regularisasyon sa aking trabaho naisip kong ilathala ang aking mga karanasan... hindi ganung klaseng karanasan!!! Sa opisina, bilang isang call center agent.
Unang trabaho ko matapos kong magtapos ng pag-aaral sa San Beda ay maging isang Customer Service Associate sa eTelecare noong panahon na isa ito sa pinakamagandang call center sa Pilipinas. Isa akong outbound agent noon, ibig sabihin ako yung isa sa mga pumepeste sa mga araw ng mga Amerikano para magbenta ng telephone lines sa kanila. Pagkatapos kong magsawa sa eTel, lumipat naman ako sa napakaprestihiyosong call center (umaapaw sa sarcasm) na nagngangalang ICT para naman kulitin ang mga Canuck para bumili ng credit card insurance.
CULTURE SHOCK
Dahil nga simula ng pagkabata ko eh galing ako ng all-boys school, nagulat talaga ako dahil sa larangan ng trabahong pinasok ko eh umaapaw ang mga kababaihan. Sobrang dami ng babae at mga nagpapakababae. Pero girls galore talaga sa eTel noon. May makukulit, may mga mahihinhin, may mga babaeng bakla at marami ring tibo. Noon, ang akala ko lang sa tibo eh yung mga mukhang lalake, pero pagtungtong ko sa call center andami kong kilalang tibo na sobrang ganda. As in sana tunay na babae ka na lang. Isa pang ikinagulat ko eh meron ding mga babae na nagpapahawak ng mga dibdib nila sa akin, kasi daw napakamukhang inosente ko daw. Akala lang nila yun.
Hindi lang siyempre sa mga babae ako naculture shock, pero pati na rin sa trabaho ko. Noong nasa kolehiyo ako, ang pinakaayaw ko na klase namin eh yung sales. Dahil nga likas na mahiyain ako, sabi ko ang pagbebenta ng kung anu-ano eh hindi para sakin. Pero sadyang mapaglaro ang tadhana at doon ako inilagay ni Lord, o nung tarantadong taga-HR na nagrekumenda sa akin para magtrabaho sa kumpanya nila. Sa final interview ko sa eTelecare, ang final question sa akin: HOW MANY LIGHTBULBS DO YOU THINK ARE THERE IN THE PHILIPPINES? Anung klaseng kalokohan naman yan diba?
HELLO CUSTOMERS
Anyway, balik sa trabaho. Kaya siguro sanay na akong nirereject ngayon ng mga nililigawan ko eh dahil namanhid nako dahil ilang taon ko ring ininda ang malutong na NO, I'M NOT INTERESTED ng aking mga customer. Minsan may kasama pang FUCK YOU o PAKKKYU (pag Vietnamese) ang kanilang pandededma. Naaalala ko pa yung una kong irate customer, lola na kaboses ni Minnie Mouse. Noong mga panahon na yun, feeling ko ang mga matatandang customer ko ang mga pinakamadaling utuin so uber pabibo at rapport ako kay lola. Sabay pagkatapos kong magpitch, sinabihan akong "WHY DON'T YOU TAKE THAT PHONE AND SHOVE IT UP YOUR ASS!!!"
Tapos meron ding mga mga panahon na ang mga nakakausap ko eh nasa gitna ng kanilang pagtatalik sa kung kanino man. "WHAT THE FUCK MAN, I'M IN THE MIDDLE OF FUCKING MY WIFE HERE..." hindi niya binaba yung phone, kaya dinig na dinig ko ang kanilang halinhinan. At dahil papansin ako noon, inispeaker ko sila habang ginagawa nila yung kanilang paglalaro ng adult version ng bahay-bahayan.
Aliw din ako noon, kasi maaari kang gumamit ng call name. Dahil isa akong malaking geek, eh ang call name ko ay Sam Fisher (bida sa larong Splinter Cell). Tapos kapag bilog ang buwan, ginagamit ko rin ang mga alyas na Peter Parker, Clark Kent, Benjamin Barry, Bruce Banner at Agaton Muhlach.
BENTADOR
Medyo matagal-tagal ding panahon bago ako naging isang ganap na bentador. Dumaan ako sa panahon ng depresyon dahil sa isang linggo 1 o 2 lang ang benta ko, sabay ang mga kasabayan ko ay 40 o 50 ang mga nauto. Pag minamalas pa, kapag nakipagpalit ako sa mga teammates ko para bentahan nila ako, madalas ako pa nakakabenta para sa kanila. Hay. Inaaway ko noon yung anak ni Rio Locsin dahil feeling ko lahat ng tinatransfer ko na dapat na sale, pag napunta sa kanya eh nalalaglag. Kahit na maganda siya at kras na kras ko noon eh pag nakikita ko naghahalong paninigas at poot ang nararamdaman ko sa kanya.
Merong mga araw na lumuluhod talaga ako sa customers ko para lang umoo sila sa inooffer ko. "Mr. Smith, if you could only see me now, I'm on my knees begging you to try this out sir. Please!" ang drama noh? Nakalibing na yang Gillboard na gumawa niyan ngayon. Pero dun sa pangalawa kong trabaho, medyo magaling nako.
SLEEPY MOMENTS
Di maiiwasan sa trabahong ito, dahil baligtad ang mundo ng mga katulad ko, na minsan ay tamaan ng antok habang nasa trabaho.
"and as a valued customer Mr. Customer, we will send you a brown death package..."
"Hello, Mr. Smith, my name is Gillboard and I thank you."
"I understand that you're not interested Ms. Customer... ... ... nyum nyum nyum... ... ... hay... ..." recorded ng QA yan.
Sino bang mag-aakala na balang araw eh nagkaroon ng pagkakataon yan na maging Operations Supervisor?
**********
Ngapala, ngayon ko lang nalaman, ako po ay nominado ni kaibigang ronturon bilang isa sa maaaring gawin niyang featured blog for February. Gusto ko lang sabihin ay isang MARAMING SALAMAT!!! Di naman sakin mahalaga ang mapansin at mabigyan ng parangal, pero nakakataba ng puso ang maging isa sa nominado. Nakakatuwa lang na malaman na may nagbabasa sa mga sinusulat ko, kahit na walang kagarbo-garbo nitong mumunting blog ko. =)
Kung may bumoto man, eh ako po ay nagpapasalamat din sa inyong suporta!!! Thank you.
Unang trabaho ko matapos kong magtapos ng pag-aaral sa San Beda ay maging isang Customer Service Associate sa eTelecare noong panahon na isa ito sa pinakamagandang call center sa Pilipinas. Isa akong outbound agent noon, ibig sabihin ako yung isa sa mga pumepeste sa mga araw ng mga Amerikano para magbenta ng telephone lines sa kanila. Pagkatapos kong magsawa sa eTel, lumipat naman ako sa napakaprestihiyosong call center (umaapaw sa sarcasm) na nagngangalang ICT para naman kulitin ang mga Canuck para bumili ng credit card insurance.
CULTURE SHOCK
Dahil nga simula ng pagkabata ko eh galing ako ng all-boys school, nagulat talaga ako dahil sa larangan ng trabahong pinasok ko eh umaapaw ang mga kababaihan. Sobrang dami ng babae at mga nagpapakababae. Pero girls galore talaga sa eTel noon. May makukulit, may mga mahihinhin, may mga babaeng bakla at marami ring tibo. Noon, ang akala ko lang sa tibo eh yung mga mukhang lalake, pero pagtungtong ko sa call center andami kong kilalang tibo na sobrang ganda. As in sana tunay na babae ka na lang. Isa pang ikinagulat ko eh meron ding mga babae na nagpapahawak ng mga dibdib nila sa akin, kasi daw napakamukhang inosente ko daw. Akala lang nila yun.
Hindi lang siyempre sa mga babae ako naculture shock, pero pati na rin sa trabaho ko. Noong nasa kolehiyo ako, ang pinakaayaw ko na klase namin eh yung sales. Dahil nga likas na mahiyain ako, sabi ko ang pagbebenta ng kung anu-ano eh hindi para sakin. Pero sadyang mapaglaro ang tadhana at doon ako inilagay ni Lord, o nung tarantadong taga-HR na nagrekumenda sa akin para magtrabaho sa kumpanya nila. Sa final interview ko sa eTelecare, ang final question sa akin: HOW MANY LIGHTBULBS DO YOU THINK ARE THERE IN THE PHILIPPINES? Anung klaseng kalokohan naman yan diba?
HELLO CUSTOMERS
Anyway, balik sa trabaho. Kaya siguro sanay na akong nirereject ngayon ng mga nililigawan ko eh dahil namanhid nako dahil ilang taon ko ring ininda ang malutong na NO, I'M NOT INTERESTED ng aking mga customer. Minsan may kasama pang FUCK YOU o PAKKKYU (pag Vietnamese) ang kanilang pandededma. Naaalala ko pa yung una kong irate customer, lola na kaboses ni Minnie Mouse. Noong mga panahon na yun, feeling ko ang mga matatandang customer ko ang mga pinakamadaling utuin so uber pabibo at rapport ako kay lola. Sabay pagkatapos kong magpitch, sinabihan akong "WHY DON'T YOU TAKE THAT PHONE AND SHOVE IT UP YOUR ASS!!!"
Tapos meron ding mga mga panahon na ang mga nakakausap ko eh nasa gitna ng kanilang pagtatalik sa kung kanino man. "WHAT THE FUCK MAN, I'M IN THE MIDDLE OF FUCKING MY WIFE HERE..." hindi niya binaba yung phone, kaya dinig na dinig ko ang kanilang halinhinan. At dahil papansin ako noon, inispeaker ko sila habang ginagawa nila yung kanilang paglalaro ng adult version ng bahay-bahayan.
Aliw din ako noon, kasi maaari kang gumamit ng call name. Dahil isa akong malaking geek, eh ang call name ko ay Sam Fisher (bida sa larong Splinter Cell). Tapos kapag bilog ang buwan, ginagamit ko rin ang mga alyas na Peter Parker, Clark Kent, Benjamin Barry, Bruce Banner at Agaton Muhlach.
BENTADOR
Medyo matagal-tagal ding panahon bago ako naging isang ganap na bentador. Dumaan ako sa panahon ng depresyon dahil sa isang linggo 1 o 2 lang ang benta ko, sabay ang mga kasabayan ko ay 40 o 50 ang mga nauto. Pag minamalas pa, kapag nakipagpalit ako sa mga teammates ko para bentahan nila ako, madalas ako pa nakakabenta para sa kanila. Hay. Inaaway ko noon yung anak ni Rio Locsin dahil feeling ko lahat ng tinatransfer ko na dapat na sale, pag napunta sa kanya eh nalalaglag. Kahit na maganda siya at kras na kras ko noon eh pag nakikita ko naghahalong paninigas at poot ang nararamdaman ko sa kanya.
Merong mga araw na lumuluhod talaga ako sa customers ko para lang umoo sila sa inooffer ko. "Mr. Smith, if you could only see me now, I'm on my knees begging you to try this out sir. Please!" ang drama noh? Nakalibing na yang Gillboard na gumawa niyan ngayon. Pero dun sa pangalawa kong trabaho, medyo magaling nako.
SLEEPY MOMENTS
Di maiiwasan sa trabahong ito, dahil baligtad ang mundo ng mga katulad ko, na minsan ay tamaan ng antok habang nasa trabaho.
"and as a valued customer Mr. Customer, we will send you a brown death package..."
"Hello, Mr. Smith, my name is Gillboard and I thank you."
"I understand that you're not interested Ms. Customer... ... ... nyum nyum nyum... ... ... hay... ..." recorded ng QA yan.
Sino bang mag-aakala na balang araw eh nagkaroon ng pagkakataon yan na maging Operations Supervisor?
**********
Ngapala, ngayon ko lang nalaman, ako po ay nominado ni kaibigang ronturon bilang isa sa maaaring gawin niyang featured blog for February. Gusto ko lang sabihin ay isang MARAMING SALAMAT!!! Di naman sakin mahalaga ang mapansin at mabigyan ng parangal, pero nakakataba ng puso ang maging isa sa nominado. Nakakatuwa lang na malaman na may nagbabasa sa mga sinusulat ko, kahit na walang kagarbo-garbo nitong mumunting blog ko. =)
Kung may bumoto man, eh ako po ay nagpapasalamat din sa inyong suporta!!! Thank you.
Jan 28, 2009
SENTI, KESO O EMO?
Sa totoo lang, wala akong maisip isulat ngayong araw na ito. Di ko alam kung magpapakasenti ako, magpapakaemo o kaya naman ay magpapakakeso. Ganito talaga ako pag alam kong malapit na ang kaarawan ko, ika nga eh nagdadaan sa crossroads. Nagmumuni-muni kung ang ika-26 na taon ng aking pananatili dito sa mundo eh naging fruitful ba o kaya nama'y makahulugan.
SENTI
Nitong mga nakaraang araw, nagiging adik ako sa facebook. Talagang buong araw sa trabaho eh hinahanap ko ang mga kaklase ko noong high school at college. Pati na rin ang lahat ng mga naging katrabaho ko sa lahat ng kumpanyang pinasukan ko. At syempre ang mga kras, hindi mawawala sa mga sinesearch ko. Kaya lang, ang jojologs ng mga kras ko at ni isa eh walang account sa facebook. Langya, hinanap ko na lahat ng maaaring gamitin nilang pangalan pero wala pa rin. Pangfriendster lang ata sila. Jologs!
Tapos, ang ikinatutuwa ko pa sa facebook, eh yung chat feature nila. Dahil dito, nakakachat ko yung mga taong ilang taon ko na ring hindi nakakausap. Kasama na dun yung mga kaklase ko nung hayskul.
Sampung taon na rin pala simula ng huling tapak ko sa paaralan namin. Ganun na ako katanda, shyet!!! Napag-usapan namin na sana magkaroon ng pagkakataon na magkasama-sama kaming buong klase muli ngayong taon. Para malaman lang kung ano na ang ginagawa ng bawat isa sa buhay. Sino yung may asawa na? Sino yung tumaba? Tsaka para makumpirma kung totoo ba yung balita na yung isang kaklase namin eh nakabuntis ng katulong nila.
Di naman ako mahihiya na makipagkita sa kanila kasi alam ko sa loob ng sampung taon matapos na magkahiwalay ang klase namin, eh marami akong naabot. Nandun na yung makarating ng ibang bansa, maging supervisor ng isang account (at magkaroon ng aktibong sexlife). Pero seryoso, gusto kong malaman kung ano na ang kinahinatnan ng lahat ng naging mga kaklase ko. Sana matuloy.
KESO
Ngayong weekend eh lalabas muli ako kasama nung kadate ko noong isang buwan. Granted na disaster yung naging unang labas namin, nagulat talaga ako na pumayag siya na lumabas ulit kami. Siguro dahil as friends lang naman talaga yung date na yun kaya okay lang.
Di naman ako umaasa na magiging kami, at sa ngayon wala akong balak na manligaw. Siguro kelangan ko lang lumabas paminsan-minsan para naman masabi ng mga tao na di ako workaholic at meron akong social life. Tsaka nga lalabas kaming dalawa bilang magkaibigan.
Ang tanong nga lang, ano gagawin namin?
Sinabi ko na sa kanya, wala akong balak na samahan siyang magshopping ulit. Oo, kaibigan niya ako, pero kung gusto niyang mamili ng damit o kung anu-ano eh babae ang dapat kasama niya. Maaaring manuod kami ng sine, di ko nga lang alam kung ano ang magandang palabas ngayon. Tsaka ayus yun para maiwasan yung mga awkward silent moments sa isang date. Tapos kakain kami sa Jollibee o McDo (hehehe) o magkakape kung saan para pag-usapan yung pinanuod namin. Tapos iuuwi ko na siya samin (biro lang).
Pwede rin namang activity date. Tipong dadalhin ko siya sa Manila Zoo, para sabay kaming madepress sa makikita namin. O kaya naman sa Star City para naman masabi ko na sa buong buhay ko eh at least once, nakapasok ako ng Star City. Ewan. Bahala na si Tarzan sa Sabado.
EMO
Gaya nga ng sinabi ko malapit na ang kaarawan ko. Mga apat na linggo na lang. Ibig sabihin nito, eh pag napag-isip-isip ko na wala akong masyadong napala sa buhay ko, eh baka magpakaemo nanaman ako.
Tapos nako dun sa tinatawag nilang quarter-life crisis na yan. Ika nga, I'm in a better place right now. Pero di natin maiiwasan na minsan eh mapansin na meron pa ring kulang. Aaminin ko, nitong mga nakaraang araw eh hinahanap ko yung magkaroon ng mga kilig moments sa buhay.
Di pa naman ako desperado, matagal pa yun. Ang mga lalake, ang sabi ng iba, habang tumatanda, lalong sumasarap. Unless of course, yung lalakeng yun eh pinapabayaan ang sarili nilang maging bundat.
Pero sa ngayon, wala pa naman talagang dahilan para magpakaemo ako. Medyo may naiipon naman ako. Madami akong narerealize na nagagawa ko ngayon na di ko nagagawa noon. Marami naman akong kaibigan. Tsaka unti-unting nagkakalaman yung facebook ko. Ano pa ba dapat hanapin ko?
Anak? Hindi pa ako handa. Syota nga, matagal pa... anak pa kaya.
SENTI
Nitong mga nakaraang araw, nagiging adik ako sa facebook. Talagang buong araw sa trabaho eh hinahanap ko ang mga kaklase ko noong high school at college. Pati na rin ang lahat ng mga naging katrabaho ko sa lahat ng kumpanyang pinasukan ko. At syempre ang mga kras, hindi mawawala sa mga sinesearch ko. Kaya lang, ang jojologs ng mga kras ko at ni isa eh walang account sa facebook. Langya, hinanap ko na lahat ng maaaring gamitin nilang pangalan pero wala pa rin. Pangfriendster lang ata sila. Jologs!
Tapos, ang ikinatutuwa ko pa sa facebook, eh yung chat feature nila. Dahil dito, nakakachat ko yung mga taong ilang taon ko na ring hindi nakakausap. Kasama na dun yung mga kaklase ko nung hayskul.
Sampung taon na rin pala simula ng huling tapak ko sa paaralan namin. Ganun na ako katanda, shyet!!! Napag-usapan namin na sana magkaroon ng pagkakataon na magkasama-sama kaming buong klase muli ngayong taon. Para malaman lang kung ano na ang ginagawa ng bawat isa sa buhay. Sino yung may asawa na? Sino yung tumaba? Tsaka para makumpirma kung totoo ba yung balita na yung isang kaklase namin eh nakabuntis ng katulong nila.
Di naman ako mahihiya na makipagkita sa kanila kasi alam ko sa loob ng sampung taon matapos na magkahiwalay ang klase namin, eh marami akong naabot. Nandun na yung makarating ng ibang bansa, maging supervisor ng isang account (at magkaroon ng aktibong sexlife). Pero seryoso, gusto kong malaman kung ano na ang kinahinatnan ng lahat ng naging mga kaklase ko. Sana matuloy.
KESO
Ngayong weekend eh lalabas muli ako kasama nung kadate ko noong isang buwan. Granted na disaster yung naging unang labas namin, nagulat talaga ako na pumayag siya na lumabas ulit kami. Siguro dahil as friends lang naman talaga yung date na yun kaya okay lang.
Di naman ako umaasa na magiging kami, at sa ngayon wala akong balak na manligaw. Siguro kelangan ko lang lumabas paminsan-minsan para naman masabi ng mga tao na di ako workaholic at meron akong social life. Tsaka nga lalabas kaming dalawa bilang magkaibigan.
Ang tanong nga lang, ano gagawin namin?
Sinabi ko na sa kanya, wala akong balak na samahan siyang magshopping ulit. Oo, kaibigan niya ako, pero kung gusto niyang mamili ng damit o kung anu-ano eh babae ang dapat kasama niya. Maaaring manuod kami ng sine, di ko nga lang alam kung ano ang magandang palabas ngayon. Tsaka ayus yun para maiwasan yung mga awkward silent moments sa isang date. Tapos kakain kami sa Jollibee o McDo (hehehe) o magkakape kung saan para pag-usapan yung pinanuod namin. Tapos iuuwi ko na siya samin (biro lang).
Pwede rin namang activity date. Tipong dadalhin ko siya sa Manila Zoo, para sabay kaming madepress sa makikita namin. O kaya naman sa Star City para naman masabi ko na sa buong buhay ko eh at least once, nakapasok ako ng Star City. Ewan. Bahala na si Tarzan sa Sabado.
EMO
Gaya nga ng sinabi ko malapit na ang kaarawan ko. Mga apat na linggo na lang. Ibig sabihin nito, eh pag napag-isip-isip ko na wala akong masyadong napala sa buhay ko, eh baka magpakaemo nanaman ako.
Tapos nako dun sa tinatawag nilang quarter-life crisis na yan. Ika nga, I'm in a better place right now. Pero di natin maiiwasan na minsan eh mapansin na meron pa ring kulang. Aaminin ko, nitong mga nakaraang araw eh hinahanap ko yung magkaroon ng mga kilig moments sa buhay.
Di pa naman ako desperado, matagal pa yun. Ang mga lalake, ang sabi ng iba, habang tumatanda, lalong sumasarap. Unless of course, yung lalakeng yun eh pinapabayaan ang sarili nilang maging bundat.
Pero sa ngayon, wala pa naman talagang dahilan para magpakaemo ako. Medyo may naiipon naman ako. Madami akong narerealize na nagagawa ko ngayon na di ko nagagawa noon. Marami naman akong kaibigan. Tsaka unti-unting nagkakalaman yung facebook ko. Ano pa ba dapat hanapin ko?
Anak? Hindi pa ako handa. Syota nga, matagal pa... anak pa kaya.
Jan 26, 2009
DARK REIGN
Allow me to geek out one more time, I don't usually do this alot anymore, write comic book stuff. Honestly, the reason for this is because for a time last year, I stopped purchasing comics on a weekly basis because I was pretty much jobless. But since I have a nice-paying job again, I thought to restart buying my one and only vice. Although now I'm not buying as much as I did before. Just some titles that I think are worth my money and are really interesting. Mostly Marvel stuff.
Here's my pull list...
INVINCIBLE IRON MAN: the current storyline is called World's Most Wanted. It's Tony Stark's fall from grace, and eventually his redemption. After Civil War, Tony was given the keys to the kingdom and was the head of the planet's security, but failed miserably. Now, Osborn is doing everything to get his greedy hands on the Super Hero Registration list, and it's inside Tony's head. With Norman having all the resources to have Tony's head in the platter, including turning Iron Man into the world's most wanted man, I'm so excited to find out what he'll do to evade the long arms of Osborn's law.
WAR OF KINGS: Not only earth is facing a dark new day after the Skrull invasion. Even the cosmic universe is not safe. The Skrulls really screwed with the Inhumans that's being lead by Blackbolt, and he's had enough. They were created to be the ultimate weapons, and now they're going to be what they were made for. And that actually means they'll have to go through Emperor Vulcan's plans for expanding the Shiar empire. Yeah, that's the stuff that make legends. I'm currently picking up The Guardians Of the Galaxy title.
NEW AVENGERS: Yeah, I dropped a lot of the Avenger's titles after my monetary problems before, but I'm keeping this one. This is the title that actually got me hooked in the current Marvel Universe in the first place. I'm actually intrigued with the current storyline... In the end of the invasion, Luke Cage and his wife Jessica found out that Jarvis the butler is really a Skrull. And he's the one taking care of their daughter and he inevitably took off with their child. Plus, there's a new Sorcerer Supreme, and he's not Dr. Strange, and it's in this title where we'll find out who it's going to be. Good stuff.
CAPTAIN AMERICA: The whole Red Skull saga took about 40+ issues, and 2 Captain America's to get resolved, and I'm actually looking forward to reading new stuff and new enemies for the current Cap. Batroc the Leaper just made a comeback, and he's a little bit more menacing now than he ever was (the guy's really goofy, so this is cool). Bucky Cap's on his way to China now to retrieve the corpse of his old teammate the original Human Torch to stop the bad guys from turning him into a living weapon or much worse. It's a Brubaker penned title, so I'm expecting it to be really awesome!!!
X-FACTOR: Siryn and Multiple Man's baby is already born, but something tragic has happened and it will truly drive a wedge between all the members of Madrox's X-Factor Investigations. As much as I want to give out spoilers about this title, the writer plead for everyone to not go online and tell the whole story. It's really tempting to do it, but I'll honor Mr. David's wishes. 2008 wasn't really a good year for the title, but with the current storyline and the latest issues twists, there's no other way to go for this series but up. I love this comics.
THUNDERBOLTS: Andy Diggle took over the writing duties for this team since November, and this series just got better. It's no longer the Colorado's saviours as half of the team joined the new Dark Avengers, and the other half are either dead and/or disposed of. The Thunderbolts are now a team of assassins, thieves and mercenaries doing the bidding of none other than Norman Osborn. I'm not really familiar with Diggle's work, but from what I've seen the last 3 issues, I'm pretty sure I'm going to enjoy the ride with him steering the wheels for Thunderbolts.
In the next few weeks I'll also be adding Daredevil and Mighty Thor to my pull lists as they both have intriguing storylines coming. In Daredevil (which I'm currently collecting via trades), Wilson Fisk, the Kingpin makes a comeback. And in Thor, we'll find out what the real plan of Loki really is for the new Asgard and his half brother Thor.
Again, I don't have that many titles at the moment to collect as I'm saving money to buy a new Xbox 360 and hopefully a PS3 by the end of the year. Hopefully. I think I've already saved enough to buy me one soon.
DARK REIGN, this is the current direction Marvel is headed right now. This storyline explores the Marvel Universe that's being headed by Norman Osborn aka the Green Goblin. After the Skrull almost succeeded in invading our planet, the outgoing President gave the guy the power to police the planet. Apparently, it was Osborn who made the killshot on the leader of the shapeshifting aliens. So now it's a brand new albeit darker day on 616 earth. To make things worse, Osborn has put together a cabal of Marvel's most sinister evil leaders including the King of Latveria, Doctor Doom, the new kingpin of New York, The Hood, Namor the Sub-Mariner, the trickster god, Loki and the current queen of all mutants Emma Frost, the White Queen.
Who wouldn't be interested in that? I mean come on!!! Excluding Frost, most of these people are truly badass. And they are the new rulers of earth. A lot of possibilities would come out of that plot alone. I'm so looking forward to see how they'll stab each other in the back.Here's my pull list...
INVINCIBLE IRON MAN: the current storyline is called World's Most Wanted. It's Tony Stark's fall from grace, and eventually his redemption. After Civil War, Tony was given the keys to the kingdom and was the head of the planet's security, but failed miserably. Now, Osborn is doing everything to get his greedy hands on the Super Hero Registration list, and it's inside Tony's head. With Norman having all the resources to have Tony's head in the platter, including turning Iron Man into the world's most wanted man, I'm so excited to find out what he'll do to evade the long arms of Osborn's law.
WAR OF KINGS: Not only earth is facing a dark new day after the Skrull invasion. Even the cosmic universe is not safe. The Skrulls really screwed with the Inhumans that's being lead by Blackbolt, and he's had enough. They were created to be the ultimate weapons, and now they're going to be what they were made for. And that actually means they'll have to go through Emperor Vulcan's plans for expanding the Shiar empire. Yeah, that's the stuff that make legends. I'm currently picking up The Guardians Of the Galaxy title.
NEW AVENGERS: Yeah, I dropped a lot of the Avenger's titles after my monetary problems before, but I'm keeping this one. This is the title that actually got me hooked in the current Marvel Universe in the first place. I'm actually intrigued with the current storyline... In the end of the invasion, Luke Cage and his wife Jessica found out that Jarvis the butler is really a Skrull. And he's the one taking care of their daughter and he inevitably took off with their child. Plus, there's a new Sorcerer Supreme, and he's not Dr. Strange, and it's in this title where we'll find out who it's going to be. Good stuff.
CAPTAIN AMERICA: The whole Red Skull saga took about 40+ issues, and 2 Captain America's to get resolved, and I'm actually looking forward to reading new stuff and new enemies for the current Cap. Batroc the Leaper just made a comeback, and he's a little bit more menacing now than he ever was (the guy's really goofy, so this is cool). Bucky Cap's on his way to China now to retrieve the corpse of his old teammate the original Human Torch to stop the bad guys from turning him into a living weapon or much worse. It's a Brubaker penned title, so I'm expecting it to be really awesome!!!
X-FACTOR: Siryn and Multiple Man's baby is already born, but something tragic has happened and it will truly drive a wedge between all the members of Madrox's X-Factor Investigations. As much as I want to give out spoilers about this title, the writer plead for everyone to not go online and tell the whole story. It's really tempting to do it, but I'll honor Mr. David's wishes. 2008 wasn't really a good year for the title, but with the current storyline and the latest issues twists, there's no other way to go for this series but up. I love this comics.
THUNDERBOLTS: Andy Diggle took over the writing duties for this team since November, and this series just got better. It's no longer the Colorado's saviours as half of the team joined the new Dark Avengers, and the other half are either dead and/or disposed of. The Thunderbolts are now a team of assassins, thieves and mercenaries doing the bidding of none other than Norman Osborn. I'm not really familiar with Diggle's work, but from what I've seen the last 3 issues, I'm pretty sure I'm going to enjoy the ride with him steering the wheels for Thunderbolts.
In the next few weeks I'll also be adding Daredevil and Mighty Thor to my pull lists as they both have intriguing storylines coming. In Daredevil (which I'm currently collecting via trades), Wilson Fisk, the Kingpin makes a comeback. And in Thor, we'll find out what the real plan of Loki really is for the new Asgard and his half brother Thor.
Again, I don't have that many titles at the moment to collect as I'm saving money to buy a new Xbox 360 and hopefully a PS3 by the end of the year. Hopefully. I think I've already saved enough to buy me one soon.
Jan 24, 2009
REPOST: TANGA
Ano nga ba ang depinisyon ng tanga?
TANGA /ta-'ngah/ (adjective)
- isang taong walang alam kundi mangolekta ng kaibigan tapos magrereklamong single
- lalaking mahilig mambabae at nagugulat pa everytime ayaw pagtiwalaan ng mga nililigawan
- ex mong iniwan ka for some reason then biglang magpaparamdam ulit after some jurassic years
- babaeng ilang beses na naloko sa pareparehong dahilan pero di matutu-tuto
- bading na pamen, na nagrereklamo na walang jowa
- taong nanakit ng feeling, tapos magtatanong kung nakasakit ba siya.
- taong gagawa ng kalokohan sa bahay ng magulang tapos hindi naglolock ng pintuan.
- taong magsusulat ng mga sikreto sa blog, tapos magtataka bakit alam na sa opisina mga ginagawa niya
- o kaya naman taong nagkukwento ng mga lihim sa isang taong tsismoso/tsismosa
- taong kain ng kain sa mcdonald's o jollibee tapos magtataka bakit hindi siya pumapayat
*****
Pasensya na, wala talaga akong maisip na maisulat ngayon, at medyo antok pa. Ewan ko ba, masaya naman ako at malaki ang sinuweldo ko kahapon. Dagdag ipon nanaman ito!!!
Nakuha ko nga pala yan sa isang quote na ipinadala sakin may ilang taon na ang nakakaraan. Naaliw lang ako, kasi dati tinamaan ako sa ilang mga nakasaad dun, kaya ipinost ko sa blog ko.
Pero di nanaman ako tanga ngayon. Hehehe.
May maidadagdag ba kayo sa depenisyon ng tanga?
Ngapala,
HAPPY CHINESE NEW YEAR sa lahat ng kaibigan nating mga singkit!!!
TANGA /ta-'ngah/ (adjective)
- isang taong walang alam kundi mangolekta ng kaibigan tapos magrereklamong single
- lalaking mahilig mambabae at nagugulat pa everytime ayaw pagtiwalaan ng mga nililigawan
- ex mong iniwan ka for some reason then biglang magpaparamdam ulit after some jurassic years
- babaeng ilang beses na naloko sa pareparehong dahilan pero di matutu-tuto
- bading na pamen, na nagrereklamo na walang jowa
- taong nanakit ng feeling, tapos magtatanong kung nakasakit ba siya.
- taong gagawa ng kalokohan sa bahay ng magulang tapos hindi naglolock ng pintuan.
- taong magsusulat ng mga sikreto sa blog, tapos magtataka bakit alam na sa opisina mga ginagawa niya
- o kaya naman taong nagkukwento ng mga lihim sa isang taong tsismoso/tsismosa
- taong kain ng kain sa mcdonald's o jollibee tapos magtataka bakit hindi siya pumapayat
*****
Pasensya na, wala talaga akong maisip na maisulat ngayon, at medyo antok pa. Ewan ko ba, masaya naman ako at malaki ang sinuweldo ko kahapon. Dagdag ipon nanaman ito!!!
Nakuha ko nga pala yan sa isang quote na ipinadala sakin may ilang taon na ang nakakaraan. Naaliw lang ako, kasi dati tinamaan ako sa ilang mga nakasaad dun, kaya ipinost ko sa blog ko.
Pero di nanaman ako tanga ngayon. Hehehe.
May maidadagdag ba kayo sa depenisyon ng tanga?
Ngapala,
HAPPY CHINESE NEW YEAR sa lahat ng kaibigan nating mga singkit!!!
Jan 22, 2009
KWENTONG COLLEGE
Tapusin na natin itong serye ng aking mga kwentong mag-aaral. Etong huling apat na taon ng pagkakaroon ko ng baon ang aking pinakapaboritong baitang ng pag-aaral. Marahil eh dahil sa sobrang nagkaroon ako ng kalayaan dito kesa nung nasa hayskul at elementarya ako. Malayo ang bahay ko sa pinag-aaralan ko, kaya pwede kong gawin ang gusto ko, na hindi natatakot na may magsusumbong sa magulang ko sa mga kalokohang pinaggagagawa ko (as if naman meron).
Pero, ang isa sa nagustuhan ko, eh nagbalik ang talino ko. Noong nakaraan eh medyo nalunod ako sa gitna ng nagdadamihang mahuhusay na mga kaklase, pero nung kolehiyo ako, eh madalas na akong napupunta sa Top Ten at nagkakaroon ng certificate sa pagiging Dean's List.
Pero kahit ganun, eh medyo feeling ko eh out of place ako. Paano naman kasi, noong mga panahong iyon, eh tahimik akong tao at mahiyain ng sobra, pero ang kurso na kinuha ko eh Marketing Management, na HINDI para sa mga maninipis ang balat. Sabi ko, dadaanin ko na lang sa aking creativity ang kursong ito. Pero nagpapasalamat pa rin ako, kasi kung di dahil dun, di ko matututunang makihalubilo sa ibang tao.
O siya, ang haba nanaman ng intro ko, umpisahan na natin to...
FIRST YEAR COLLEGE
Mga bagong mukha, pero parehong kasarian pa rin ang mga nakahalubilo. Ibig sabihin nito, mula grade one hanggang 4th year college, eh all-boys ang paaralan ko. Dito ko unang narealize na hindi ako marunong makihalubilo sa mga babae, nang magkaroon kami ng soiree, eh halos isang oras kaming hindi nag-uusap ng kapartner ko. As in titigan all around lang. Siguro, dahil hindi rin kasi kagandahan masyado si Cindy, kaya di ko siya pinapansin. Pero kahit na, that's not an excuse.
Unang taon pa lang, eh napasama na ako sa isang road trip kasama ng aking mga kaklase. Nagpunta kami sa resort ng kaklase kong si Richard Mari (mag-eevolve yan... just wait and see). Di ko na alam kung ano yung topic ng subject namin, kung bakit namin naisip mag roadtrip, pero alam ko nagswimming lang kami, at nagtrekking dun sa Laguna. At ang project namin eh wala talagang kinalaman sa ginawa namin. Wala lang, getting to know each other moments lang ang naging drama namin.
Mga taong tumatak ang personality para sa akin... sina Tedd (di mo alam kung talagang henyo ba, kasi parang maypagkamay sayad din ang ugali minsan), Jerome (na lider-lideran ng buong klase), Brian (ang pinakaclose ko na kaibigan ng buong college life ko), Arvee (na mistulang fan ko, na sobrang taas ng tingin sakin, ewan ko kung bakit) at si Pox (nag-iisang tao na galing sa parehong high school na pinanggalingan ko.
SECOND YEAR COLLEGE
Isang araw noong kolehiyo, eh naisipan ng homeroom class namin, na magkaroon ng Family Day nang magkakilanlan ang mga pamilya naming mga magkakaklase dahil block section kami. Isinama ni Tedd ang pinsan yang Bb. Pilipinas winner na si Colette. Dun sa party, may misa, at pag may misa, may Ama Namin. Syempre diba holding hands ang drama pag yun ang kinakanta. Si JR, ang pinalad na katabi ni Colette. Ang loko, ngayon lang nakatabi sa isang pageant winner eh nanginginig sa kabuuan ng kanta. As in ang kamay eh parang tinamaan ng Intensity 7 na lindol sa panginginig.
Eto ang taon na una kaming nagkaroon ng seryosong term paper project at defense. Dahil nga medyo nerdy ang perception sakin ng mga kaklase ko, eh ako ang nagsulat ng papel namin, tapos ang mga kaklase ko ang nakakuha ng mas mataas na puntos kasi ako tahimik lang nung defense. Sabi ko, di na mauulit yung ganun, kaya iba na ang team na sinasamahan ko matapos nun.
Nagsimula na rin akong magkaroon ng nightlife nitong taon na ito. Kasi literal na gabi na natatapos ang klase namin. Alas-9 ng gabi!!! Dahil mukhang mayaman si Richard, eh ilang beses siyang nahold-up sa Recto. Mangilan-ngilan na rin sa mga kaklase ko ang nagkakotse.
As usual nainggit ako, kaya nag-aral akong mag-drive. Pero tinigil ko rin ang pangarap na magkaroon ng kotse, nang isang beses habang nagpapractice ako, eh muntik na akong patayin ng tatay ko. Galit siya dahil excited akong ipark yung kotse namin, di pa pala bukas yung gate.
THIRD YEAR COLLEGE
Nakaalitan ko ang isa kong mabuting kaibigan na si Pau dahil sa pila sa McDonald's. Pero nagkabati din kami kapaskuhan. Tapos nag-away nanaman kami ilang buwan after nun, sa parehong kadahilanan. Akala mo, pagdating mo ng College eh mawawalan ka ng mga kaibigang parang bata mag-isip.
Hindi ko naenjoy masyado ang Christmas break noon dahil yun yung panahon na natuto akong magyosi. Ang tapang ko noon, at unang stick ko eh Philip Morris. Kinagabihan, nagsimula akong lagnatin. Isang linggo bago ako gumaling. Di na ako humithit ng yosi matapos nun (juts na lang).
Eto rin ata yung taon na sumali ako sa Weakest Link. Naging celebrity ako sa klase namin dahil dun. Pero di dahil sa nanalo ako, kundi dahil natanggal ako sa katangahan ko. Hindi yun dahil sa wala akong nasagot, pero may nangyari dun sa palabas na naging dahilan kaya ako ang nagwalk of shame.
Si Richard Mari, na naging Richard, ngayon ay tinatawag na ngayong Marie. Tuluyan nang nagladlad ang loko. Nagsimula na rin akong mangolekta ulit ng komiks nitong mga panahon na ito. Nakikipagpustahan ako sa nanay ko na sa tuwing makakakuha ako ng average na 1 point something sa aking mga grado, eh may baon increase ako na pinambibili ko lang ng komiks.
FOURTH YEAR COLLEGE
Height ng katarantaduhan years ko ang huling taon ko sa kolehiyo. Dahil konti na lang ang units ko sa klase nitong mga panahon na ito, eh may mga araw na wala akong pasok. Pero umaalis pa rin ako, para magkaroon ng baon na ginagamit ko lang para manuod ng sine. Dumami rin ang mga imaginary projects ko, para makahingi lang ng konting increase sa baon ko, para pambili ng komiks. Oo na, masama na ugali ko noon, pero sinisigurado ko naman na napapalitan yang mga panggagago ko, kasi buong taon eh Dean's Lister ako.
Nagsimula na rin akong mag-ojt sa isang bangko sa Makati. Ang trabaho ko noon eh maggupit ng mga clippings tungkol sa kahit anong may kinalaman sa mga bangko. Taga-xerox. Tagabilang ng mga kiddie bags na pinamimigay sa mga nagbubukas ng kid's account sa bangko. Taga-solve ng hindi mabuong salita ng mga katrabaho sa Text Twist at higit sa lahat, ang pangunahing manunulat sa Newsletter ng buong kumpanya. Nang nawala ako, nawala na rin ang newsletter.
Ito rin yung taon na natuto akong maglaro ng baraha. Nagpapaiwan sa klase hanggang hatinggabi dahil naglalaro kami ng mga kaklase ko ng pusoy dos, tong-its, bluff at monkey-monkey. Lahat yun may pustahan.
Pero, ang isa sa nagustuhan ko, eh nagbalik ang talino ko. Noong nakaraan eh medyo nalunod ako sa gitna ng nagdadamihang mahuhusay na mga kaklase, pero nung kolehiyo ako, eh madalas na akong napupunta sa Top Ten at nagkakaroon ng certificate sa pagiging Dean's List.
Pero kahit ganun, eh medyo feeling ko eh out of place ako. Paano naman kasi, noong mga panahong iyon, eh tahimik akong tao at mahiyain ng sobra, pero ang kurso na kinuha ko eh Marketing Management, na HINDI para sa mga maninipis ang balat. Sabi ko, dadaanin ko na lang sa aking creativity ang kursong ito. Pero nagpapasalamat pa rin ako, kasi kung di dahil dun, di ko matututunang makihalubilo sa ibang tao.
O siya, ang haba nanaman ng intro ko, umpisahan na natin to...
FIRST YEAR COLLEGE
Mga bagong mukha, pero parehong kasarian pa rin ang mga nakahalubilo. Ibig sabihin nito, mula grade one hanggang 4th year college, eh all-boys ang paaralan ko. Dito ko unang narealize na hindi ako marunong makihalubilo sa mga babae, nang magkaroon kami ng soiree, eh halos isang oras kaming hindi nag-uusap ng kapartner ko. As in titigan all around lang. Siguro, dahil hindi rin kasi kagandahan masyado si Cindy, kaya di ko siya pinapansin. Pero kahit na, that's not an excuse.
Unang taon pa lang, eh napasama na ako sa isang road trip kasama ng aking mga kaklase. Nagpunta kami sa resort ng kaklase kong si Richard Mari (mag-eevolve yan... just wait and see). Di ko na alam kung ano yung topic ng subject namin, kung bakit namin naisip mag roadtrip, pero alam ko nagswimming lang kami, at nagtrekking dun sa Laguna. At ang project namin eh wala talagang kinalaman sa ginawa namin. Wala lang, getting to know each other moments lang ang naging drama namin.
Mga taong tumatak ang personality para sa akin... sina Tedd (di mo alam kung talagang henyo ba, kasi parang maypagkamay sayad din ang ugali minsan), Jerome (na lider-lideran ng buong klase), Brian (ang pinakaclose ko na kaibigan ng buong college life ko), Arvee (na mistulang fan ko, na sobrang taas ng tingin sakin, ewan ko kung bakit) at si Pox (nag-iisang tao na galing sa parehong high school na pinanggalingan ko.
SECOND YEAR COLLEGE
Isang araw noong kolehiyo, eh naisipan ng homeroom class namin, na magkaroon ng Family Day nang magkakilanlan ang mga pamilya naming mga magkakaklase dahil block section kami. Isinama ni Tedd ang pinsan yang Bb. Pilipinas winner na si Colette. Dun sa party, may misa, at pag may misa, may Ama Namin. Syempre diba holding hands ang drama pag yun ang kinakanta. Si JR, ang pinalad na katabi ni Colette. Ang loko, ngayon lang nakatabi sa isang pageant winner eh nanginginig sa kabuuan ng kanta. As in ang kamay eh parang tinamaan ng Intensity 7 na lindol sa panginginig.
Eto ang taon na una kaming nagkaroon ng seryosong term paper project at defense. Dahil nga medyo nerdy ang perception sakin ng mga kaklase ko, eh ako ang nagsulat ng papel namin, tapos ang mga kaklase ko ang nakakuha ng mas mataas na puntos kasi ako tahimik lang nung defense. Sabi ko, di na mauulit yung ganun, kaya iba na ang team na sinasamahan ko matapos nun.
Nagsimula na rin akong magkaroon ng nightlife nitong taon na ito. Kasi literal na gabi na natatapos ang klase namin. Alas-9 ng gabi!!! Dahil mukhang mayaman si Richard, eh ilang beses siyang nahold-up sa Recto. Mangilan-ngilan na rin sa mga kaklase ko ang nagkakotse.
As usual nainggit ako, kaya nag-aral akong mag-drive. Pero tinigil ko rin ang pangarap na magkaroon ng kotse, nang isang beses habang nagpapractice ako, eh muntik na akong patayin ng tatay ko. Galit siya dahil excited akong ipark yung kotse namin, di pa pala bukas yung gate.
THIRD YEAR COLLEGE
Nakaalitan ko ang isa kong mabuting kaibigan na si Pau dahil sa pila sa McDonald's. Pero nagkabati din kami kapaskuhan. Tapos nag-away nanaman kami ilang buwan after nun, sa parehong kadahilanan. Akala mo, pagdating mo ng College eh mawawalan ka ng mga kaibigang parang bata mag-isip.
Hindi ko naenjoy masyado ang Christmas break noon dahil yun yung panahon na natuto akong magyosi. Ang tapang ko noon, at unang stick ko eh Philip Morris. Kinagabihan, nagsimula akong lagnatin. Isang linggo bago ako gumaling. Di na ako humithit ng yosi matapos nun (juts na lang).
Eto rin ata yung taon na sumali ako sa Weakest Link. Naging celebrity ako sa klase namin dahil dun. Pero di dahil sa nanalo ako, kundi dahil natanggal ako sa katangahan ko. Hindi yun dahil sa wala akong nasagot, pero may nangyari dun sa palabas na naging dahilan kaya ako ang nagwalk of shame.
Si Richard Mari, na naging Richard, ngayon ay tinatawag na ngayong Marie. Tuluyan nang nagladlad ang loko. Nagsimula na rin akong mangolekta ulit ng komiks nitong mga panahon na ito. Nakikipagpustahan ako sa nanay ko na sa tuwing makakakuha ako ng average na 1 point something sa aking mga grado, eh may baon increase ako na pinambibili ko lang ng komiks.
FOURTH YEAR COLLEGE
Height ng katarantaduhan years ko ang huling taon ko sa kolehiyo. Dahil konti na lang ang units ko sa klase nitong mga panahon na ito, eh may mga araw na wala akong pasok. Pero umaalis pa rin ako, para magkaroon ng baon na ginagamit ko lang para manuod ng sine. Dumami rin ang mga imaginary projects ko, para makahingi lang ng konting increase sa baon ko, para pambili ng komiks. Oo na, masama na ugali ko noon, pero sinisigurado ko naman na napapalitan yang mga panggagago ko, kasi buong taon eh Dean's Lister ako.
Nagsimula na rin akong mag-ojt sa isang bangko sa Makati. Ang trabaho ko noon eh maggupit ng mga clippings tungkol sa kahit anong may kinalaman sa mga bangko. Taga-xerox. Tagabilang ng mga kiddie bags na pinamimigay sa mga nagbubukas ng kid's account sa bangko. Taga-solve ng hindi mabuong salita ng mga katrabaho sa Text Twist at higit sa lahat, ang pangunahing manunulat sa Newsletter ng buong kumpanya. Nang nawala ako, nawala na rin ang newsletter.
Ito rin yung taon na natuto akong maglaro ng baraha. Nagpapaiwan sa klase hanggang hatinggabi dahil naglalaro kami ng mga kaklase ko ng pusoy dos, tong-its, bluff at monkey-monkey. Lahat yun may pustahan.
Napagtripan din ako ng mga kaklase ko nitong taon na ito na gawing officer ng klase. Nominado ako sa halos lahat ng posisyon noon, pero talo hanggang sa posisyon ng secretary. Paano ba naman, yung mga kalaban ko dun sa pagiging presidente at bise eh mga gwaping, ano naman laban ko dun. Tapos sa pagkasekretarya, kalaban ko bading, di ko alam kung bakit ako nanalo dun, eh ang panget kaya ng sulat ko. Pero okay lang, pandagdag din sa resume ko yun.
Nagtapos ako nitong taon na ito na may medalya, kaya sobrang proud sakin ng aking angkan. Tatatlo pa lang kaming nakatapos ng kolehiyo sa loob ng apat na taon. Yung iba, kundi nagdrop out, eh inabot ng 6 o 7 taon bago nakatapos. Pero, habang yung iba kong pinsan eh nag-abroad para magtrabaho, naging modelo, nag-asawa ng mayaman... tapos ako bagsak call center.
Jan 20, 2009
GOOGLED
Nakakatuwang malaman na minsan ang blog ko ay hinahanap sa google o kaya'y sa search engine ng yahoo. Pero hindi ko alam kung matutuwa ba talaga ako sa google dahil minsan o kadalasan iba ang hinahanap ng mga napapadpad sa blog ko.
Simula nang nalaman merong widget na nagsasabi sa'yo kung saan nanggaling ang mga napupunta sa blog ko, at kung gaano ka kakaiba ang mga sinesearch ng mga taong ito ay naisip kong ilista lahat ng iyon para ilathala bilang post.
Hindi ko alam kung ikatutuwa ko ikahihiya ko ang mga nilista ko dahil napaka-wholesome ng blog ko, pero yung ibang sinesearch nila na nagdadala sa kanila dito ay napakahalay. Nakakawindang.
Simulan natin sa mga medyo matino...
- Patty Laurel (isa sa mga pinakamost searched na name na napupunta sa blog ko)
- gusto ng mga lalake sa babae (may post akong ganito)
- kwentong kababalaghan (nagsulat din ako ng mga kwentong katatakutan)
- avenetto (isa sa mga paborito kong kinakainan)
- November (di ko alam na may mga nagsesearch ng ganito)
- comic book movies (meron akong listahan ng paborito kong comic book films)
- New Zealand (kasi nakapunta na ako dun, at nagpost ng ilang kwento tungkol dun)
- McDonald's first love (ito ang pansin kong dumadalas na hinahanap ng napapadpad sa blog ko since last week)
Naiintindihan ko na maraming maghahanap nito, kasi minsan importante ito, yung iba eh may kabuluhan kahit yung post ko eh wala. Pero yung mga search na katulad ng mga susunod, eh hindi ko alam kung saan nanggaling... at kung bakit may mga naghahanap nito sa google!!! Take note, usually ang blog ko eh nasa unang tatlo hanggang limang links dun sa search results...
- Nalilibugan sa pinsan (ni minsan di ko naisip na magpromote ng incest sa blog ko)
- jakol, unang jakol (maliban kay Patty Laurel, ito ang madalas na nakikita kong hanap ng mga napapadpad sa blog ko... ang pinakamarami ata)
- skandalo ni Gretchen Baretto (hindi ako showbiz, san to nanggaling? seriously!!!)
- dede ng babae (bakit blogs ang sinesearch ng mga taong ito, at hindi images?!)
- kanais nais ang asin (wtf? yun lang. isang beses ko lang nakita to... pero bat ganun?!)
- sex with dogs (di ko alam kung ano ang mas disturbing, ang nakalink ang blog ko sa search na yun o yung may nagsesearch ng ganitong mga keywords)
- mga kaibigang dwende (seryoso nabuga ko iniinom ko, nang nabasa ko ito)
Di ko alam kung matatawa ba ako, o maiinis na ganito ang mga hinahanap ng mga tao. Pero sa totoo lang, medyo disturbing na may mga naghahanap ng ganun. At mas disturbing na sa blog ko makikita ang ilan sa mga hinahanap nila, lalo na yung mga mahahalay.
Ang world wide web nga naman. Bwiset!!!
Simula nang nalaman merong widget na nagsasabi sa'yo kung saan nanggaling ang mga napupunta sa blog ko, at kung gaano ka kakaiba ang mga sinesearch ng mga taong ito ay naisip kong ilista lahat ng iyon para ilathala bilang post.
Hindi ko alam kung ikatutuwa ko ikahihiya ko ang mga nilista ko dahil napaka-wholesome ng blog ko, pero yung ibang sinesearch nila na nagdadala sa kanila dito ay napakahalay. Nakakawindang.
Simulan natin sa mga medyo matino...
- Patty Laurel (isa sa mga pinakamost searched na name na napupunta sa blog ko)
- gusto ng mga lalake sa babae (may post akong ganito)
- kwentong kababalaghan (nagsulat din ako ng mga kwentong katatakutan)
- avenetto (isa sa mga paborito kong kinakainan)
- November (di ko alam na may mga nagsesearch ng ganito)
- comic book movies (meron akong listahan ng paborito kong comic book films)
- New Zealand (kasi nakapunta na ako dun, at nagpost ng ilang kwento tungkol dun)
- McDonald's first love (ito ang pansin kong dumadalas na hinahanap ng napapadpad sa blog ko since last week)
Naiintindihan ko na maraming maghahanap nito, kasi minsan importante ito, yung iba eh may kabuluhan kahit yung post ko eh wala. Pero yung mga search na katulad ng mga susunod, eh hindi ko alam kung saan nanggaling... at kung bakit may mga naghahanap nito sa google!!! Take note, usually ang blog ko eh nasa unang tatlo hanggang limang links dun sa search results...
- Nalilibugan sa pinsan (ni minsan di ko naisip na magpromote ng incest sa blog ko)
- jakol, unang jakol (maliban kay Patty Laurel, ito ang madalas na nakikita kong hanap ng mga napapadpad sa blog ko... ang pinakamarami ata)
- skandalo ni Gretchen Baretto (hindi ako showbiz, san to nanggaling? seriously!!!)
- dede ng babae (bakit blogs ang sinesearch ng mga taong ito, at hindi images?!)
- kanais nais ang asin (wtf? yun lang. isang beses ko lang nakita to... pero bat ganun?!)
- sex with dogs (di ko alam kung ano ang mas disturbing, ang nakalink ang blog ko sa search na yun o yung may nagsesearch ng ganitong mga keywords)
- mga kaibigang dwende (seryoso nabuga ko iniinom ko, nang nabasa ko ito)
Di ko alam kung matatawa ba ako, o maiinis na ganito ang mga hinahanap ng mga tao. Pero sa totoo lang, medyo disturbing na may mga naghahanap ng ganun. At mas disturbing na sa blog ko makikita ang ilan sa mga hinahanap nila, lalo na yung mga mahahalay.
Ang world wide web nga naman. Bwiset!!!
Jan 19, 2009
MANILA ZOO
After almost twenty years, napagtripan ng aking mga friends na bumisita sa Manila Zoo. At dahil nga ganun katagal, eh napapayag akong sumama noong Sabado.
Grade 2 ako nang huli kong napuntahan ang Manila Zoological Park. Ang daming nagbago. At totoo nga ang sinasabi ng ilang tao, na nakakadepress puntahan ang zoo na iyon. Parang ang lulungkot ng mga hayop dun.
Una, karamihan sa mga hayop doon eh mag-isa lang. Walang kapares. Para sa akin, nakakulong ka na nga, wala ka pang kasama. Ang lungkot kaya nun. Tapos yung ibang hayop dun, parang may kapansanan. Makakakita ka ng buwayang tabingi ang bibig, yung ostrich parang nakakalbo, tapos yung kabayo, parang bulag. Nakakaawa talaga ang kalagayan ng mga hayop doon. Kung sobrang emosyonal na tao lang ako, malamang umiyak nako.
Ang laki na talaga ng pinagbago ng Manila Zoo ngayon. Hindi na siya kasing saya kung ihahalintulad noong aking kabataan. Maraming kulungan na ngayon ay wala nang laman. Wala na yung giraffe, yung mga leon na dati eh nahahawakan ko pa yung balahibo. Maraming unggoy. Pero at least, di yung katulad ng dati na mahilig manghagis ng ebak nila.
Ano kaya ang nangyari dito, at naging ganito ang kalagayan ng dati'y pinakamasayang pinupuntahan ng mga kabataan. Budget ba? Wala bang suporta ng gobyerno? Hindi talaga marunong mag-alaga ang mga taong nangangalaga sa buong park na ito? O sadyang tarantado yung mga bumibisita dito?
Nakakalungkot lang, dahil wala akong ibang alaala sa zoo na ito kundi puros magagandang mga alaala. Sana lang gawan ng paraan ng ating gobyerno na maibalik ang dating ganda ng pook na ito.
Hindi naman sa puros panget na lang ang nakikita ko dun sa lugar na yun. Actually, meron din namang magaganda. Andun yung boat ride, na sa pagkakaalam ko, eh wala noong bata pa ako. Mukha namang pinagaganda nila yung lugar, kahit na alam mong medyo luma na yung buong parke. Nakakatuwa yung pakulo dun sa mga ibon. Pwede ka magpapicture sa mga ibon, may bayad nga lang. Mura lang yung entrance niya. Ang cute nung baby na unggoy. Tapos meron na ring kinder zoo na medyo interactive na siguradong sigurado akong wala noong bata pa ako.
Ilan lang na sana'y ayusin ng zoo na ito:
- May nakita akong buwaya na may chewing gum na nakadikit sa paa niya.
- Sana lagyan ng mga signs o kaya'y board na nagbibigay ng impormasyon tungkol sa mga hayop na nakakulong doon.
- Nakita namin kung paano hilahin nung nag-aalaga dun sa Horseback riding part ng zoo yung miniature horse. Parang askal lang. Nakakaawa.
- Tapos yung ibang bumibisita dun, grabe kung magtapon ng basura nila dun sa loob ng kulungan ng buwaya. Parang feeling nila siguro kasi panget yung hayop, eh ok lang na tapunan ng basura.
Nakakapanghinayang. Sa sobrang nakakadepress yung mga nakita ko doon, parang nawalan ako ng ganang bumalik dun. Sana lang mayroong magpatakbo sa lugar na yon na talagang may malasakit sa mga hayop.
Grade 2 ako nang huli kong napuntahan ang Manila Zoological Park. Ang daming nagbago. At totoo nga ang sinasabi ng ilang tao, na nakakadepress puntahan ang zoo na iyon. Parang ang lulungkot ng mga hayop dun.
Una, karamihan sa mga hayop doon eh mag-isa lang. Walang kapares. Para sa akin, nakakulong ka na nga, wala ka pang kasama. Ang lungkot kaya nun. Tapos yung ibang hayop dun, parang may kapansanan. Makakakita ka ng buwayang tabingi ang bibig, yung ostrich parang nakakalbo, tapos yung kabayo, parang bulag. Nakakaawa talaga ang kalagayan ng mga hayop doon. Kung sobrang emosyonal na tao lang ako, malamang umiyak nako.
Ang laki na talaga ng pinagbago ng Manila Zoo ngayon. Hindi na siya kasing saya kung ihahalintulad noong aking kabataan. Maraming kulungan na ngayon ay wala nang laman. Wala na yung giraffe, yung mga leon na dati eh nahahawakan ko pa yung balahibo. Maraming unggoy. Pero at least, di yung katulad ng dati na mahilig manghagis ng ebak nila.
Ano kaya ang nangyari dito, at naging ganito ang kalagayan ng dati'y pinakamasayang pinupuntahan ng mga kabataan. Budget ba? Wala bang suporta ng gobyerno? Hindi talaga marunong mag-alaga ang mga taong nangangalaga sa buong park na ito? O sadyang tarantado yung mga bumibisita dito?
Nakakalungkot lang, dahil wala akong ibang alaala sa zoo na ito kundi puros magagandang mga alaala. Sana lang gawan ng paraan ng ating gobyerno na maibalik ang dating ganda ng pook na ito.
Hindi naman sa puros panget na lang ang nakikita ko dun sa lugar na yun. Actually, meron din namang magaganda. Andun yung boat ride, na sa pagkakaalam ko, eh wala noong bata pa ako. Mukha namang pinagaganda nila yung lugar, kahit na alam mong medyo luma na yung buong parke. Nakakatuwa yung pakulo dun sa mga ibon. Pwede ka magpapicture sa mga ibon, may bayad nga lang. Mura lang yung entrance niya. Ang cute nung baby na unggoy. Tapos meron na ring kinder zoo na medyo interactive na siguradong sigurado akong wala noong bata pa ako.
Ilan lang na sana'y ayusin ng zoo na ito:
- May nakita akong buwaya na may chewing gum na nakadikit sa paa niya.
- Sana lagyan ng mga signs o kaya'y board na nagbibigay ng impormasyon tungkol sa mga hayop na nakakulong doon.
- Nakita namin kung paano hilahin nung nag-aalaga dun sa Horseback riding part ng zoo yung miniature horse. Parang askal lang. Nakakaawa.
- Tapos yung ibang bumibisita dun, grabe kung magtapon ng basura nila dun sa loob ng kulungan ng buwaya. Parang feeling nila siguro kasi panget yung hayop, eh ok lang na tapunan ng basura.
Nakakapanghinayang. Sa sobrang nakakadepress yung mga nakita ko doon, parang nawalan ako ng ganang bumalik dun. Sana lang mayroong magpatakbo sa lugar na yon na talagang may malasakit sa mga hayop.
Jan 16, 2009
HABANG WALA PA SIYA...
Tutal malapit na ang Valentine's Day, sigurado akong marami nanamang mga tao ang madedepress dahil hanggang sa pagkakataong ito eh single pa rin sila. Maaaring magiging isa ako dun sa mga taong yun... maaaring rin namang hindi. Depende siguro kung totopakin ako sa araw na yun o hindi. Pero sa ngayon, masasabi kong nasa tamang katinuan pa ako't di ako magdadrama sa araw ng mga puso.
Ang post na ito eh siguro masasabi kong para sa mga kagaya kong single ngayon para di masyadong nadedepress habang naghihintay o naghahanap sa taong para sa atin. Ipapaalala ko lang po na hindi ang pagkakaroon ng lovelife ang dahilan kaya tayo nabubuhay sa mundo. Isa ito sa nagbibigay kulay sa buhay natin, pero di ito ang rason kaya tayo nandito. Hanggang sa marealize niyo yan, sigurado ako di mawawala ang depression sa buhay niyo.
Ayokong magpreach, dahil hindi ako pari. Kaya sisimulan ko na... Ito ang mga maaaring nating gawin habang tayo'y single pa.
MAG-IPON
Medyo self-indulgent itong post na ito, dahil eto eh mga bagay na dapat kong gawin din. Hindi sa di ako nag-iipon, medyo malaki-laki na rin ang naiipon ko, simula last year. Anyway, syempre gusto nating pagnakilala na natin yung taong para sa atin eh medyo stable na tayo, para naman di na kailangang maghintay ng matagal bago natin dalhin sa dambana ang ating sinisinta. Kaya ngayon, habang wala ka pa namang ginagastusan masyado, eh magsimula ka nang magtabi para sa inyong kinabukasan. Alam naman nating lahat na major pogi points para sa mga babae ang lalaking may pera.
MAKIPAGKILALA KUNG KANI-KANINO
Habang wala pang magbabawal sa'yo na makipag-date kung kani-kanino eh lumabas ka at iexplore ang iyong mga options. Kaya masarap maging single eh dahil hindi ka natatali sa iisang tao. Kung hindi ka pa sigurado na ang kasama mo ang 'the one' eh maaari ka pang maghanap ng walang nasasaktan. Kung di mo kayang makipagdate, maghanap ka ng mga bagong kaibigan. Magandang foundation sa isang relationship kung nagsimula kayo bilang magkaibigan.
GAWIN ANG GUSTO NIYONG GAWIN
Habang wala pang pipigil sa inyo, gawin ninyo ang mga gusto ninyong gawin sa buhay niyo. Kung gusto mo magtravel, ngayon ang best time habang wala ka pang iiwanan at papasalubungan. Habang wala pang mangongonsensya sa inyo, go na kayo magbunjee jumping, mountain trekking, sky-diving, scuba diving, manuod ng sine, buong araw na inuman with friends o kahit ano na gusto ninyo. Malaya kang gawin ang gusto mo. Wala ka pang pagpapaalaman at magbabawal sa'yo. Magandang maexperience mo ito ngayon, para kung may syota ka na, may mga activities na kayo para sa mga date ninyo.
WORK
Pag busy-busyhan ka sa trabaho o sa kahit ano, madali mong makakalimutan yung pagiging single mo. Kasi may ibang nag-ooccupy sa isip mo. Maganda to kasi at least hindi ka malulungkot. Siguro mapapagod ka, pero at least kapalit naman nun pera, diba? Sabi nga nila, kung di ka swerte sa pag-ibig, malaking pag-asa na sa ibang bagay ay susuwertehin ka. Malay mo, baka sa trabaho mo yun mapupunta. Habang wala pa siya, eh mabigyan ka ng headstart para maging stable sa buhay. Pero, wag masyadong lunurin ang sarili sa trabaho. Ika nga nila, kelangan din natin ng work-life balance.
Eto eh mga mungkahi ko lamang, pero obvious naman ito. Madalas lang nakakaligtaan ng ibang tao dahil nagmumukmok at hindi pa nila nakikita ang kanilang life partner. Iniisip ko lang, na imbes magdrama sa buhay eh gawin nating productive etong mga panahon na ganito. Para pagdating Niya, eh wala na tayong hahanapin pang iba.
**********
On another note, ang aking katrabaho ay naghahanap ng bibili ng isang townhouse na binebenta niya. Basahin niyo na lang 'to. Kung interesado kayo, itext o tawagan niyo si Grace sa number sa baba...
Someone is trying to sell their house for a very cheap price. Almost 60 square meter Duplex Townhouse 3 bedrooms, 2 toilet and bath, kitchen, an extra space at the backside of the house. If you are interested please call or text me. You will be amazed by the price. You can contact me at 09053478448. An investment to make. Start investing while the prices are down!
Jan 14, 2009
FILM REVIEW: SLUMDOG MILLIONAIRE
I haven't written any film reviews for this blog since I think The Dark Knight. Maybe because I haven't seen a lot of good films lately. There are a number of good ones that came out last year, but not really worth blogging. But this one... Wow.
Slumdog Millionaire is the story of Jamal, an uneducated Indian who joined Who Wants To Be A Millionaire. It narrates how he knew the answer to all of the questions in the contest, and basically the reason why he joined the show. It's actually a love story between Jamal and Latika, the love of his life, how they got separated and found each other in the end.
It's a very effective feel-good movie. I mean, I was smiling the last 15 minutes of the film, it was the best part of the movie. But I'm not saying that that's just the highlight of it. Slumdog Millionaire's got a lot of great moments. Jamal is a very likeable character. You get to follow him as a kid, how he got a famous actor's autograph, how he became a tourist guide in Taj Mahal and of course the tragic way he met Latika.
The film is moving. Maybe because all of the actors were great in it. The indifferent host of the show was annoying, Latika gets my sympathy anytime she's around, and Jamal's brother Salim was both irritating and relateable. It's just brilliant.
It's really hard to write a review without giving any spoilers that's why I'm having a hard time writing this, but I'd want you to see this for yourself. It is a really good movie in the veins of Pursuit of Happyness or As Good As It Gets. It's sort of a Rags to Riches story that guys would appreciate. Stories like these rarely come to the big screen, and rarer still to be very good. I liked it. Scratch that. I LOVED IT!!!
I especially loved the last 15 minutes of the movie. I think this has the best ending I've seen in a long while. You know it's the climax, but the way it was done, it shows how grand the story really is. Jamal's not just a simple call center help anymore... and his destiny at that point is about to be fulfilled. The drama, the tension, it's an edge of your seat moment. I'm such a sucker for those kinds of things.
SCORE: 10 out of 10.
**********
I watched this film in the office, and now, a few of my colleagues are glued to their youku site watching this movie. I'd say I've had a very productive day.
Jan 12, 2009
TV COMMERCIALS
Gusto ko lang sabihin na paborito ko nang commercial ang bagong tvc ng McDonald's. Yung First Love.
Ang kwento niya ganito, noong 80's ata yun, may 2 bata, yung babae eh nagsasawsaw ng french fries niya sa sundae. Medyo bago sa batang lalake yung nakita niya. Tapos hinila ng batang babae si batang lalake sabay flash forward. Matatanda na sila. Akala mo nagkatuluyan yung dalawa sabay malalaman natin na may asawa't anak na yung girl. Habang kumakain na silang lahat, napansin ng girl, na yung boy eh nagsasawsaw na ng french fries sa sundae.
Sabay sabi "di man naging kami sa huli, siya pa rin ang first love ko." Lahat ng yan habang tinutugtog ang "Huling El Bimbo" ng Eraserheads.
Napakabittersweet!!! Nakakaantig ng puso, na kahit ako eh natouch. Eh hindi ako masyadong madaling mapabilib ng mga tvc's. Ang galing!!!
McCann Ericson ba may hawak ng advertising ng McDonald's? Ang husay!!!
At dahil dyan, nainspire akong isulat lahat ng mga di ko makakalimutang mga commercial ng tv. Yung mga tipong nanunuod ka na lang ng tv para hintayin ang commercial nitong produktong ito.
Gustuhin ko mang ipost yung mga tv ads dito, ngalang bobo ako sa internet kaya di ko maiupload dito. Gamitin niyo na lang imagination niyo.
COKE - Bridesmaid Ka Lang
Isang buong series ito noong 90's ata yun. Naalala ko si Belinda Pamelo (tama ba spelling?) tsaka yung bida dito. Syempre high school pa lang ako nun, kaya may kilig-kilig pang nalalaman!!! Nakakaaliw yung serye niya dahil gusto mo silang magkatuluyan sa huli. Ewan ko ba, mababaw ako sa mga ganyan.
MCDONALD'S - Karen Po
Medyo nakakarelate ako dito, dahil ang lola ko eh medyo ganyan. Hindi nga lang siya kasing sweet ng lolo ni Karen, pero pareho silang ulyanin. Nung una ko tong nakita, medyo naiyak ako kasi ang galing ng twist. Akala ko patawa lang yung story, sabay kakabug sa damdamin mo. Siya pala yung gustong pasalubungan ng lolo niya kasi paborito niya ito. Awwww.
SPRITE - Magpakatotoo ka-bulary
Dito ata sumikat sina Toni Gonzaga, Vhong Navarro at Ryan Agoncillo. Sino ba makakalimot dun sa mga linyang "I love you Piolo!!!" at "So, are you in heat?!" Ang galing nito... medyo corny na yung mga bandang huli, pero huli pa rin ang ugali ng kabataan noong mga panahong iyon. Kitikitext, salaminkero at kung anu-ano pa. Sobrang nakakaaliw. Noong panahon na ito, high school pa rin ako, matapos sumikat ang commercial na ito, dumami ang bading sa klase namin. "Nagpakatotoo daw sila!!!"
MCDONALD'S - Baby
Di siya Pinoy na commercial, pero patok na patok ito kasi sobrang nakakatawa talaga ang commercial na 'to. Yung baby na nagsuswing. Tapos parang baliw na umiiyak pag bumabalik sa likod ang swing at tumatawa pag nasa harap na. Kasi nakikita niya yung sign ng McDonald's. Riot tong commercial na 'to. As in naghahanap talaga ako ng channel na puros commercial lang baka matiyambahan yung palabas. Adik.
ROYAL - RJ
Madaming commercial si RJ noong 80's ata to. Pero ang naaalala at tumatak talaga sakin yung huli. Yung naglalaro sila ng truth or dare. Tapos yung dare kay RJ eh halikan yung unang babaeng pumasok sa pintuan. Tiyempong ang babaeng yun eh yung matagal nang crush ni RJ. Naaalala ko yung mga katulong namin dun dati sobrang kilig na kilig pag commercial na ng Royal. Nakakaaliw.
COKE - Nikki Gil
Hindi ko maalala yung title, pero parang unang lumabas ito pagkatapos ng bagong taon. Ang simple ng commercial na 'to actually, pero yung di ko makakalimutan yung kanta ni Nikki Gil. Ang ganda ng message ng kanta. Tapos magtataka ka kung bakit hindi nabibigatan si Nikki sa dala niya. Parang isang case ng Coke ang laman ng bag niya pero ambilis pa rin niyang maglakad. Crush ko pa nun si Nikki kasi parang di pa siya masyadong exposed sa publiko, unlike ngayon.
COLGATE - What's The Color of My Teeth
Hindi rin Pinoy yung original commercial nito, pero ginaya natin. Yung teacher na nagtatanung sa mga pre-school students niya ng tungkol sa colors. Tapos pagdating sa kulay ng ngipin niya, imbis na puti eh iba-iba ang binibigay na kulay. Nakakatawa siya kasi nakakaaliw ang innocence nung mga bata. Magbigay ba naman ng color na 'mother of pearl.' Panalo! Eto lang yung commercial na pati nanay ko ayaw ipalipat ang channel pag ito ang pinapalabas.
SELECTA - Sinong Best Friend Mo Doon?
Di ako sure kung Selecta Ice Cream nga ba talaga yung product o Presto or Tivoli, basta ice cream siya. Ang kwento eh, lilipat ng tirahan yung isang bata, tapos bago siya umalis, tinanong ito "Sinong best friend mo doon?" "Syempre ikaw lang!" Binaboy ni Tikboy at John Estrada tong commercial na'to pero okay lang. Ibig sabihin, talagang kumita ang konsepto ng commercial nila.
Ala lang. Reminiscing.
*********
McDonald's is handled by DDB advertising and not McCann as posted. Thank you Ms. Tessa!!!
Ang kwento niya ganito, noong 80's ata yun, may 2 bata, yung babae eh nagsasawsaw ng french fries niya sa sundae. Medyo bago sa batang lalake yung nakita niya. Tapos hinila ng batang babae si batang lalake sabay flash forward. Matatanda na sila. Akala mo nagkatuluyan yung dalawa sabay malalaman natin na may asawa't anak na yung girl. Habang kumakain na silang lahat, napansin ng girl, na yung boy eh nagsasawsaw na ng french fries sa sundae.
Sabay sabi "di man naging kami sa huli, siya pa rin ang first love ko." Lahat ng yan habang tinutugtog ang "Huling El Bimbo" ng Eraserheads.
Napakabittersweet!!! Nakakaantig ng puso, na kahit ako eh natouch. Eh hindi ako masyadong madaling mapabilib ng mga tvc's. Ang galing!!!
McCann Ericson ba may hawak ng advertising ng McDonald's? Ang husay!!!
At dahil dyan, nainspire akong isulat lahat ng mga di ko makakalimutang mga commercial ng tv. Yung mga tipong nanunuod ka na lang ng tv para hintayin ang commercial nitong produktong ito.
Gustuhin ko mang ipost yung mga tv ads dito, ngalang bobo ako sa internet kaya di ko maiupload dito. Gamitin niyo na lang imagination niyo.
COKE - Bridesmaid Ka Lang
Isang buong series ito noong 90's ata yun. Naalala ko si Belinda Pamelo (tama ba spelling?) tsaka yung bida dito. Syempre high school pa lang ako nun, kaya may kilig-kilig pang nalalaman!!! Nakakaaliw yung serye niya dahil gusto mo silang magkatuluyan sa huli. Ewan ko ba, mababaw ako sa mga ganyan.
MCDONALD'S - Karen Po
Medyo nakakarelate ako dito, dahil ang lola ko eh medyo ganyan. Hindi nga lang siya kasing sweet ng lolo ni Karen, pero pareho silang ulyanin. Nung una ko tong nakita, medyo naiyak ako kasi ang galing ng twist. Akala ko patawa lang yung story, sabay kakabug sa damdamin mo. Siya pala yung gustong pasalubungan ng lolo niya kasi paborito niya ito. Awwww.
SPRITE - Magpakatotoo ka-bulary
Dito ata sumikat sina Toni Gonzaga, Vhong Navarro at Ryan Agoncillo. Sino ba makakalimot dun sa mga linyang "I love you Piolo!!!" at "So, are you in heat?!" Ang galing nito... medyo corny na yung mga bandang huli, pero huli pa rin ang ugali ng kabataan noong mga panahong iyon. Kitikitext, salaminkero at kung anu-ano pa. Sobrang nakakaaliw. Noong panahon na ito, high school pa rin ako, matapos sumikat ang commercial na ito, dumami ang bading sa klase namin. "Nagpakatotoo daw sila!!!"
MCDONALD'S - Baby
Di siya Pinoy na commercial, pero patok na patok ito kasi sobrang nakakatawa talaga ang commercial na 'to. Yung baby na nagsuswing. Tapos parang baliw na umiiyak pag bumabalik sa likod ang swing at tumatawa pag nasa harap na. Kasi nakikita niya yung sign ng McDonald's. Riot tong commercial na 'to. As in naghahanap talaga ako ng channel na puros commercial lang baka matiyambahan yung palabas. Adik.
ROYAL - RJ
Madaming commercial si RJ noong 80's ata to. Pero ang naaalala at tumatak talaga sakin yung huli. Yung naglalaro sila ng truth or dare. Tapos yung dare kay RJ eh halikan yung unang babaeng pumasok sa pintuan. Tiyempong ang babaeng yun eh yung matagal nang crush ni RJ. Naaalala ko yung mga katulong namin dun dati sobrang kilig na kilig pag commercial na ng Royal. Nakakaaliw.
COKE - Nikki Gil
Hindi ko maalala yung title, pero parang unang lumabas ito pagkatapos ng bagong taon. Ang simple ng commercial na 'to actually, pero yung di ko makakalimutan yung kanta ni Nikki Gil. Ang ganda ng message ng kanta. Tapos magtataka ka kung bakit hindi nabibigatan si Nikki sa dala niya. Parang isang case ng Coke ang laman ng bag niya pero ambilis pa rin niyang maglakad. Crush ko pa nun si Nikki kasi parang di pa siya masyadong exposed sa publiko, unlike ngayon.
COLGATE - What's The Color of My Teeth
Hindi rin Pinoy yung original commercial nito, pero ginaya natin. Yung teacher na nagtatanung sa mga pre-school students niya ng tungkol sa colors. Tapos pagdating sa kulay ng ngipin niya, imbis na puti eh iba-iba ang binibigay na kulay. Nakakatawa siya kasi nakakaaliw ang innocence nung mga bata. Magbigay ba naman ng color na 'mother of pearl.' Panalo! Eto lang yung commercial na pati nanay ko ayaw ipalipat ang channel pag ito ang pinapalabas.
SELECTA - Sinong Best Friend Mo Doon?
Di ako sure kung Selecta Ice Cream nga ba talaga yung product o Presto or Tivoli, basta ice cream siya. Ang kwento eh, lilipat ng tirahan yung isang bata, tapos bago siya umalis, tinanong ito "Sinong best friend mo doon?" "Syempre ikaw lang!" Binaboy ni Tikboy at John Estrada tong commercial na'to pero okay lang. Ibig sabihin, talagang kumita ang konsepto ng commercial nila.
Ala lang. Reminiscing.
*********
McDonald's is handled by DDB advertising and not McCann as posted. Thank you Ms. Tessa!!!
Jan 10, 2009
BROS BEFORE HOES
Yan ang golden rule ng mga lalakeng magkakaibigan. Ang ibig sabihin nito eh di pwede talunin ng isang lalake ang babaeng natipuhan, syota o ex ng kaibigan niya. Ang pagsuway sa utos na ito ay kadalasang nagsisimula ng away sa isang barkadahan o kaya nama'y kung mamalasin, ang katapusan ng isang magandang pagkakaibigan.
Hindi ko alam kung saan nagsimula ang rule na ito, at hindi ko ko naiintindihan kung bakit ganun lang katindi ang nagiging resulta ng pagsuway dito.
Ang sabi nila ito ay respeto. Naiintindihan ko siguro kung syota na nasulot. Yun tahasang pambabastos talaga yun. Pero kung yung tipong type pa lang. Binabakuran pa lang. Wala pang kung ano mang namamagitan sa dalawang tao. O kaya nama'y sa ex. Bakit kelangang pati yun, hindi pwedeng talunin ng isang kaibigan?
Unahin natin yung una. Type mo pa lang. Binabakuran. Hindi pa liniligawan. Marahil sa mga panahong iyon eh natotorpe ka pa. Pero bakit hindi na pwede kung gusto rin siya ng isa pang kaibigan? Hindi ba pwedeng ang babae ang pumili? Papaano kung hindi naman talaga gusto ng babae ang kaibigan mo at ikaw ang tipo niya, pakakawalan mo na lang ba ang pagkakataon bilang respeto sa kaibigan mo?
Ganun din marahil kapag ex ang pinag-uusapan. Paano pag alam niyo nang wala na naman talagang pag-asang magkabalikan pa kayo ng ex mo, hindi mo pa rin ba pahihintulutan maging maligaya ang kaibigan mo dahil sa rule na 'to?
Sa tingin ko, napakababaw na dahilan ito upang tapusin ang samahan ng dalawang magkaibigan. Isang babae. Tatapusin mo ang ilang buwan, ilang taon ng malalim na pagkakaibigan dahil sa isang bagay na pwedeng daanin sa matimtimang usapan. Marahil isa itong pagsubok sa kung gaano katatag ang inyong samahan, pero hindi ko kayang tanggapin na eto ang dahilan para tapusin ang lahat sa pagitan ng dalawang magkaibigan.
Sa tingin ko pride lang ang pinaiiral ng isang taong ito ang binibigay na dahilan. Hindi niya marahil matanggap na hindi siya ang gusto ng babaeng nililigawan o hiniwalayan. Di ko tinatangging masakit na merong taong mas bagay para sa kanya kesa iyo, pero ganyan talaga ang buhay. Tanggapin mo na lang yon, at isiping may iba pang magbibigay sa'yo ng tunay na kaligayahan. Huwag mong ipagkait sa kaibigan mo ang saya dahil nasaktan ka. Para sakin kasakiman yun.
Sa kaibigan naman, kung nanalo ka huwag mo masyadong ipamukha sa kanya. Kelangan mo ring malaman na talagang masakit para sa isang tao na malaman niyang hindi siya para dun sa taong gusto niya. Tandaan mo, magkaibigan pa rin kayo.
Sa tingin ko, kaya naman maiwasan ang ganung bagay kung sa umpisa pa lang ay mapag-uusapan na ito. Kung type mo rin ang gusto ng kaibigan mo, sabihin mo agad at huwag mong sulutin kung nakatalikod ang karibal mo. Dun nagsisimula ang hindi pagkakaintindihan at nagtatapos ang pagkakaibigan.
Ewan ko ba, wala naman talaga akong karapatan magsulat ng mga ganito. Wala lang siguro akong maisulat ngayong araw. Eto kasi ang problema ng kaibigan kong si Lester.
Happy birthday bro!!!
Hindi ko alam kung saan nagsimula ang rule na ito, at hindi ko ko naiintindihan kung bakit ganun lang katindi ang nagiging resulta ng pagsuway dito.
Ang sabi nila ito ay respeto. Naiintindihan ko siguro kung syota na nasulot. Yun tahasang pambabastos talaga yun. Pero kung yung tipong type pa lang. Binabakuran pa lang. Wala pang kung ano mang namamagitan sa dalawang tao. O kaya nama'y sa ex. Bakit kelangang pati yun, hindi pwedeng talunin ng isang kaibigan?
Unahin natin yung una. Type mo pa lang. Binabakuran. Hindi pa liniligawan. Marahil sa mga panahong iyon eh natotorpe ka pa. Pero bakit hindi na pwede kung gusto rin siya ng isa pang kaibigan? Hindi ba pwedeng ang babae ang pumili? Papaano kung hindi naman talaga gusto ng babae ang kaibigan mo at ikaw ang tipo niya, pakakawalan mo na lang ba ang pagkakataon bilang respeto sa kaibigan mo?
Ganun din marahil kapag ex ang pinag-uusapan. Paano pag alam niyo nang wala na naman talagang pag-asang magkabalikan pa kayo ng ex mo, hindi mo pa rin ba pahihintulutan maging maligaya ang kaibigan mo dahil sa rule na 'to?
Sa tingin ko, napakababaw na dahilan ito upang tapusin ang samahan ng dalawang magkaibigan. Isang babae. Tatapusin mo ang ilang buwan, ilang taon ng malalim na pagkakaibigan dahil sa isang bagay na pwedeng daanin sa matimtimang usapan. Marahil isa itong pagsubok sa kung gaano katatag ang inyong samahan, pero hindi ko kayang tanggapin na eto ang dahilan para tapusin ang lahat sa pagitan ng dalawang magkaibigan.
Sa tingin ko pride lang ang pinaiiral ng isang taong ito ang binibigay na dahilan. Hindi niya marahil matanggap na hindi siya ang gusto ng babaeng nililigawan o hiniwalayan. Di ko tinatangging masakit na merong taong mas bagay para sa kanya kesa iyo, pero ganyan talaga ang buhay. Tanggapin mo na lang yon, at isiping may iba pang magbibigay sa'yo ng tunay na kaligayahan. Huwag mong ipagkait sa kaibigan mo ang saya dahil nasaktan ka. Para sakin kasakiman yun.
Sa kaibigan naman, kung nanalo ka huwag mo masyadong ipamukha sa kanya. Kelangan mo ring malaman na talagang masakit para sa isang tao na malaman niyang hindi siya para dun sa taong gusto niya. Tandaan mo, magkaibigan pa rin kayo.
Sa tingin ko, kaya naman maiwasan ang ganung bagay kung sa umpisa pa lang ay mapag-uusapan na ito. Kung type mo rin ang gusto ng kaibigan mo, sabihin mo agad at huwag mong sulutin kung nakatalikod ang karibal mo. Dun nagsisimula ang hindi pagkakaintindihan at nagtatapos ang pagkakaibigan.
Ewan ko ba, wala naman talaga akong karapatan magsulat ng mga ganito. Wala lang siguro akong maisulat ngayong araw. Eto kasi ang problema ng kaibigan kong si Lester.
Happy birthday bro!!!
Jan 8, 2009
ISDA, SINGSING AT KULASISI
Tagalog ulit. Wala ng mga Amerikano sa bahay kaya balik Tagalog na muna ang mga post ko.
Magkukwento muna ako dahil wala akong maisip na maisulat na matino.
ISDA
Masaya ang pagsalubong ng bagong taon sa amin. Dahil, maliban dun sa 2 Kano sa bahay namin, eh nandito rin sa Pinas yung aking kaloveteam nung ako'y musmos pa lang. Lumaki siya sa Ingglatera, at nagpasya na bumisita dito sa bansa para salubungin ang bagong taon kasama ang kanyang asawa. Wala lang. Nakakatuwa lang na nitong mga araw, eh may mga bagong mukha akong nakikita.
Noong weekend, eh walang tulugan ang drama ng lolo niyo. Naikwento ko na marahil na ako'y sumasabit sa mga tour guide duties ng aming mga bisita, kaya nagkaroon ako ng mga lakad. Noong linggo, ay bumalik kami sa Manila Ocean Park para manuod ng mga isda. Pero dahil nga mga mangingisda sina Guy at Clay eh malamang (sa tingin ko lang) eh hindi sila masyadong nag-enjoy.
Pagkatapos nun eh pumunta kami ng Star City. Unang pagkakataon ko sanang makapasok dun, dahil sa tanang buhay ko, eh hindi pa ako nakakapunta ng Star City. Oo, nakapunta na ako ng ibang bansa, pero hanggang ngayon, di ko pa napapasok ang Star City. Ang abnormal lang ng lugar, at hapon pa siya magbubukas kaya't naunsyami ang pangarap kong makasakay ng Cyclone Loop. Oh well.
SINGSING
Dumiretso na lang kami ng Mall of Asia. Pero hula ko ulit na hindi nag-enjoy yung dalawa masyado dahil mga lalake yung mga yun at hindi mahilig magshopping. Buti na lang at may nadaanan kaming tindahan ng mga alahas. Yung anak, eh biglang tumigil dun, at napagdesisyunang bilhan ng singsing ang kanyang sinisinta. Pero dahil may problema sila sa kanilang pera noong araw na yun, eh pinagpaliban niya ang pagbili nun.
Lunes naman ay Boy's Night Out. Dahil naabutan ako ni Clay na gising ng alas-5 ng hapon, eh inaya niya akong lumabas. Ako naman, dahil nacorner eh pumayag na lang. Kaya, kahit pagod, walang tulog at may pasok kinagabihan, eh sumama.
Una kong dinala ang mag-ama sa Mall of Asia, para balikan ng binata ang sinsing na nais niyang bilhin. May problema pa rin sila sa pera, kaya di pa rin ito binili. Tapos, tumambay ng konti sa Pier One dun sa may seaside. Nakainom na ang mag-ama bago pa man kami umalis ng bahay, pero mukhang kulang pa rin, at tumungga ang dalawa ng Long Island Iced Tea.
KULASISI
Pagkatapos nun, eh pumunta kami ng Malate, para samahan na magpapalit ng tseke ang dalawa dahil kukulangin ang dala namin kung gusto naming mag-enjoy nung gabing iyon. Ilang bading ang muntik nang masapak ng mag-ama dahil hindi talaga tinantanan ang mga ito ng mga offer ng sex. Tumatawa lang ako.
Matapos naming magkapera, diretso kami ng Makati para mag bar hopping. Pero dahil Lunes at wala namang katao-tao sa mga lugar dito, eh naisipan ng mag-ama na magpunta sa Gentleman's Club.
Sa totoo lang, wala ako masyadong alam na lugar na ganoon at di ko tambayan yun. Pero dahil naikwento sakin ng kaibigan ko na masaya daw sa Binibini sa Baclaran, eh dun ko dinala yung mag-ama.
Ang sexy na katawan ng look-alike ni Mystika na si Ana... Margarita ang bumati sa amin sa loob ng bar. Sinabihan ko na ang dalawa na huwag magtetable ng babae dahil, uubusin lang ng mga yan ang pera nila, kaya't pumuwesto na lang kami sa harapan. Bad idea pala yun. Dahil silang dalawa lang naman ang banyaga sa lugar, eh pinagpiyestahan kami ng ilang mga babae na nais magpatable samin. Tinanggihan namin lahat.
Pero panalo ang drama ni Ana... Margarita. Mula sa stage, parang pusang pumunta samin, pumatong kay Guy at nagpadakma ng suso. Sabay order ng mamahaling inumin. Goodbye P600 agad kami sa 5 minutong pag-upo na yun ni Ana... Margarita.
Di kami nagtagal sa lugar na yun, dahil yung anak eh biglang sobrang namiss ang kanyang syota. Kaya umuwi na kami.
*****
Unang linggo ng taon, at marami nang nangyari sakin. Sana senyales ito na maraming magaganap sa buhay ko ngayong taon. Maraming magagandang bagay lang!!! Sensya na at walang kwenta itong post na 'to. Dalawang oras na ako sa opisina, at wala pa rin akong ginagawa. HINDING-HINDI NA AKO AALIS SA KUMPANYANG ITO!!!
Magkukwento muna ako dahil wala akong maisip na maisulat na matino.
ISDA
Masaya ang pagsalubong ng bagong taon sa amin. Dahil, maliban dun sa 2 Kano sa bahay namin, eh nandito rin sa Pinas yung aking kaloveteam nung ako'y musmos pa lang. Lumaki siya sa Ingglatera, at nagpasya na bumisita dito sa bansa para salubungin ang bagong taon kasama ang kanyang asawa. Wala lang. Nakakatuwa lang na nitong mga araw, eh may mga bagong mukha akong nakikita.
Noong weekend, eh walang tulugan ang drama ng lolo niyo. Naikwento ko na marahil na ako'y sumasabit sa mga tour guide duties ng aming mga bisita, kaya nagkaroon ako ng mga lakad. Noong linggo, ay bumalik kami sa Manila Ocean Park para manuod ng mga isda. Pero dahil nga mga mangingisda sina Guy at Clay eh malamang (sa tingin ko lang) eh hindi sila masyadong nag-enjoy.
Pagkatapos nun eh pumunta kami ng Star City. Unang pagkakataon ko sanang makapasok dun, dahil sa tanang buhay ko, eh hindi pa ako nakakapunta ng Star City. Oo, nakapunta na ako ng ibang bansa, pero hanggang ngayon, di ko pa napapasok ang Star City. Ang abnormal lang ng lugar, at hapon pa siya magbubukas kaya't naunsyami ang pangarap kong makasakay ng Cyclone Loop. Oh well.
SINGSING
Dumiretso na lang kami ng Mall of Asia. Pero hula ko ulit na hindi nag-enjoy yung dalawa masyado dahil mga lalake yung mga yun at hindi mahilig magshopping. Buti na lang at may nadaanan kaming tindahan ng mga alahas. Yung anak, eh biglang tumigil dun, at napagdesisyunang bilhan ng singsing ang kanyang sinisinta. Pero dahil may problema sila sa kanilang pera noong araw na yun, eh pinagpaliban niya ang pagbili nun.
Lunes naman ay Boy's Night Out. Dahil naabutan ako ni Clay na gising ng alas-5 ng hapon, eh inaya niya akong lumabas. Ako naman, dahil nacorner eh pumayag na lang. Kaya, kahit pagod, walang tulog at may pasok kinagabihan, eh sumama.
Una kong dinala ang mag-ama sa Mall of Asia, para balikan ng binata ang sinsing na nais niyang bilhin. May problema pa rin sila sa pera, kaya di pa rin ito binili. Tapos, tumambay ng konti sa Pier One dun sa may seaside. Nakainom na ang mag-ama bago pa man kami umalis ng bahay, pero mukhang kulang pa rin, at tumungga ang dalawa ng Long Island Iced Tea.
KULASISI
Pagkatapos nun, eh pumunta kami ng Malate, para samahan na magpapalit ng tseke ang dalawa dahil kukulangin ang dala namin kung gusto naming mag-enjoy nung gabing iyon. Ilang bading ang muntik nang masapak ng mag-ama dahil hindi talaga tinantanan ang mga ito ng mga offer ng sex. Tumatawa lang ako.
Matapos naming magkapera, diretso kami ng Makati para mag bar hopping. Pero dahil Lunes at wala namang katao-tao sa mga lugar dito, eh naisipan ng mag-ama na magpunta sa Gentleman's Club.
Sa totoo lang, wala ako masyadong alam na lugar na ganoon at di ko tambayan yun. Pero dahil naikwento sakin ng kaibigan ko na masaya daw sa Binibini sa Baclaran, eh dun ko dinala yung mag-ama.
Ang sexy na katawan ng look-alike ni Mystika na si Ana... Margarita ang bumati sa amin sa loob ng bar. Sinabihan ko na ang dalawa na huwag magtetable ng babae dahil, uubusin lang ng mga yan ang pera nila, kaya't pumuwesto na lang kami sa harapan. Bad idea pala yun. Dahil silang dalawa lang naman ang banyaga sa lugar, eh pinagpiyestahan kami ng ilang mga babae na nais magpatable samin. Tinanggihan namin lahat.
Pero panalo ang drama ni Ana... Margarita. Mula sa stage, parang pusang pumunta samin, pumatong kay Guy at nagpadakma ng suso. Sabay order ng mamahaling inumin. Goodbye P600 agad kami sa 5 minutong pag-upo na yun ni Ana... Margarita.
Di kami nagtagal sa lugar na yun, dahil yung anak eh biglang sobrang namiss ang kanyang syota. Kaya umuwi na kami.
*****
Unang linggo ng taon, at marami nang nangyari sakin. Sana senyales ito na maraming magaganap sa buhay ko ngayong taon. Maraming magagandang bagay lang!!! Sensya na at walang kwenta itong post na 'to. Dalawang oras na ako sa opisina, at wala pa rin akong ginagawa. HINDING-HINDI NA AKO AALIS SA KUMPANYANG ITO!!!
Jan 7, 2009
THE VISITOR... CLAY
I think I've been plurking alot about our visitors that it's high time you get to know them as I see these people. I'll try to limit the jokes, the reason you'll find out later. They've been gracious visitors and will be leaving for the province tomorrow. But I don't think that we've seen the last of these guys. I do hope they enjoy the rest of their stay in the provinces. Enjoy the Philippines!!!
HOW HE MISSED THE NEW YEAR
Clayton and his dad Guy, came to our house lunchtime on the 31st of December. It was their second time over, but it was only then when I first met them. The first time they came I went to my friend's apartment. I think they were excited to greet the new year, because apparently, people have been hyping the way we celebrate the New Year.
Of course, as excited as they were to welcome the new year, my mom was excited as well to have foreigners at home. She likes to show off the festivities on New Year's eve, because from where we're at, once midnight strikes on the 1st of January, whichever direction you look at there's always going to be one nice fireworks display. So as early as one o'clock we're already serving food and drinks to our guests.
Having said that, at one in the afternoon Clay started downing Red Horse beer. And not just the regular sized one. He was finishing those one liter bottles!!! One after another. We told him to stop because he might miss the celebrations, but he said he's okay. He's strong. 9pm, he's still drinking. I don't really know how many bottles he finished, but he drank alot. He stops every once in awhile, but once he gets thirsty again, he'd open the fridge and pull out another bottle.
And he was good, actually. I thought he'd be able to pull it off.
11:00pm. He's already sound asleep, no amount of water splashed at his face woke him up.
HOW HE MISSED THE NEW YEAR
Clayton and his dad Guy, came to our house lunchtime on the 31st of December. It was their second time over, but it was only then when I first met them. The first time they came I went to my friend's apartment. I think they were excited to greet the new year, because apparently, people have been hyping the way we celebrate the New Year.
Of course, as excited as they were to welcome the new year, my mom was excited as well to have foreigners at home. She likes to show off the festivities on New Year's eve, because from where we're at, once midnight strikes on the 1st of January, whichever direction you look at there's always going to be one nice fireworks display. So as early as one o'clock we're already serving food and drinks to our guests.
Having said that, at one in the afternoon Clay started downing Red Horse beer. And not just the regular sized one. He was finishing those one liter bottles!!! One after another. We told him to stop because he might miss the celebrations, but he said he's okay. He's strong. 9pm, he's still drinking. I don't really know how many bottles he finished, but he drank alot. He stops every once in awhile, but once he gets thirsty again, he'd open the fridge and pull out another bottle.
And he was good, actually. I thought he'd be able to pull it off.
11:00pm. He's already sound asleep, no amount of water splashed at his face woke him up.
CHARMERThere's no doubts this guy looks good. Take last Sunday, and this is a true story. So I was outside our house just talking to my neighbors when I heard one of the moms call us. Clayton was working out, and apparently he changed his routine. The mom and her friend were like so engrossed with what he was doing that they can't help but stare at him.
I went out with these guys a couple of times this week, and I see everyone just can't help but look at him. Maybe it's because he kinda looks like Zac Efron, or it could be because he likes to do the mixed martial arts stuff he always does in public.
And I was told, when they were still staying in Malate, ladyboys kept on following him. I think there was one time or several times that he's been groped.
And this is what I like about our visitors, both him and Guy. They're really friendly! I mean, we've had foreign visitors before who'd only talk to you if they need something, and won't even thank you after you've done it. But they were NOT like that.
My parents were actually surprised that I talk to them because normally, if we have visitors, unless asked or in tour guide duties, I completely ignore them and just go about with my business.
SORRY GIRLSClayton is already taken. A charmer like that, I'd really be surprised if he'd been single. Christiane.
I know he really loves her. If he's not watching videos of mixed martial arts fights, he's staring at his girlfriend's picture or sending her emails on myspace.
He's spent alot to buy phonecards so he can phone her in the States. If he's missing at home, chances are you'd find him in his room calling his girlfriend. It's sweet. I think there's nothing better than young love. Specially if it's true love.
RANDOM STUFFClayton is only 20 years old, he's a fisherman in Washington State, USA and he owns his own fishing boat.
The guy is training for Mixed Martial Arts and is kinda good at what he does. He taught me how to put a person to sleep in four seconds. And this is actually the reason why I'm not joking alot about him in this post. I'm scared he'd kick the lights out of me.
You'd think playing wrestling, or having his head punched alot of times would make him dumb. It's quite the contrary. I actually find him really smart. He doesn't think like anyone his age. Heck I know someone in her 30's who's a lot less mature than Clay. He's wise beyond his age, and that's impressive.
I actually hate him. He eats alot. And I say A LOT!!! He eats rice like there's no tomorrow, and he drinks a lot of beer. But his stomach doesn't get big. His six packs are still in tact. Damn, I hate his genes!!!
If I haven't said enough, he really loves his girlfriend.
The other person I'm pretty sure he loves very much is his dad. Their relationship is something I really envy. They're actually more like brothers in the way they treat each other. Clayton keeps his dad in check, and vice versa. It's fun seeing them together, specially when they're wrestling each other.
He adores little kids. I've seen some of their pictures from their trip here in the Philippines, and I've seen a number of pictures of him with children. Even the little kid who stays with us loves him.
Yeah, the house will be quiet again once Clay and his dad leaves for the province. But it was definitely a pleasure having them over. I don't think I'll forget about them anytime soon. And I'm looking forward to them coming back, hopefully next time with Christiane.
Jan 5, 2009
WHY YOU HAVEN'T FOUND THE ONE
I've been hearing this question thrown out by alot of people lately, so I think it's just high time that I write about it here. Yeah, this is another one of those 'singles' post, but I'm not emo or anything. I'm still okay with my status. My happiness is not dependent on whether I'm single, in a relationship, married or 'it's complicated'. But this post is not about me. I've talked about myself too much already it's nauseating.
So anyway, earlier I was texting with my friend, and she asked me why she still hasn't found the one. And it made me think... she is a very pretty girl. She's smart, funny and yeah, she's got like more than half of what I think what men are looking for in a woman. But she's still single. I told her, she's still young, there's still alot of time to find the right man. But the question still lingered in my tired and sleepless mind.
Why are some people having a hard time finding the one?
1. YOU'VE GOT HIGH STANDARDS
Maybe you're looking for someone who's a rich, famous, good looking and smart man or a beautiful, athletic, caring and sexy woman. Reality check, it's very rare that anyone's got everything that you're looking for in a partner. They'll always have flaws. And if there is anyone at all like that who exists. Chances are they may not be looking for someone like you. Don't set your standards too high, because in one way or another, the person you're looking for may not exist, and you'll end up with nothing. Try a girl who accepts you for who you are, or a guy who makes you laugh. There's nothing wrong with having an ideal partner. Just make sure that they're real.
2. YOU'RE LOOKING AT THE WRONG PLACES
I highly doubt you'll find the love of your life in the chatroom. If you're a girl looking for a man who'd like to just stay with you at home and endure cheesy movie marathons, you won't find him in a club. If you're a guy looking for a girl who'd rock your world in the bedroom, the church is not the right place to scan for those kinds of women. Maybe I'm wrong, who knows, but the point is, if you're looking for a partner who has the same interests as yours, try to look for them where they could be found. Befriend a fellow blogger. Introduce yourself to people who works out with you. If you find someone interesting in a forum where you share the same hobbies (ie pinoyexchange), send him/her a personal message.
3. YOU'RE JUST WAITING
For guys, and I think I've said this a thousand times before already, YOU'RE SUPPOSED TO BE THE ONE LOOKING! People normally say they'll just wait for love. If someone's meant for you, destiny'll find a way for you two to meet. Yeah, that's very much possible... in the movies!!! Think about this, what if you're waiting for the right one to come... and that person's also waiting for you, are you willing to wait for something that's unlikely to come. Sometimes you have to do something else, if waiting is not working. That's how spinsters became what they are.
4. YOU'VE BEEN STUPID
Maybe you've found the right one, you just let him/her go. We've all made mistakes in our lives, and sometimes the consequence of those mistakes is our special someone. There's nothing wrong with that. But don't let that stop you from looking for the right one. I'm a firm believer that if the two of you are really meant to be, no storm or calamity will prevent you two from being together. Let that mistake be a lesson. Charge it to experience so that when the time comes that you two find each other again, you won't make the same mistake. Unless you're really stupid.
5. YOU DON'T LOVE YOURSELF.
I know most of what I'm saying is cliche. But the thing about cliche is, it's being said again and again because it is true. You'll never be happy with anyone else, if first and foremost you don't love yourself. For one, you will never believe that the person you're with loves you for what you are, because you yourself can't accept that you have faults. If you still have that, you'll never be contented. You'll always look for something more. In short, you're not yet ready that's why you still haven't found her or him.
I honestly believe I'm still not ready. I still have a lot of hangups, but I do love myself. I love myself too much, I'm like narcissistic. Nah just kidding. But seriously, at the moment (as in at THIS moment), I'm not really looking.
So anyway, earlier I was texting with my friend, and she asked me why she still hasn't found the one. And it made me think... she is a very pretty girl. She's smart, funny and yeah, she's got like more than half of what I think what men are looking for in a woman. But she's still single. I told her, she's still young, there's still alot of time to find the right man. But the question still lingered in my tired and sleepless mind.
Why are some people having a hard time finding the one?
1. YOU'VE GOT HIGH STANDARDS
Maybe you're looking for someone who's a rich, famous, good looking and smart man or a beautiful, athletic, caring and sexy woman. Reality check, it's very rare that anyone's got everything that you're looking for in a partner. They'll always have flaws. And if there is anyone at all like that who exists. Chances are they may not be looking for someone like you. Don't set your standards too high, because in one way or another, the person you're looking for may not exist, and you'll end up with nothing. Try a girl who accepts you for who you are, or a guy who makes you laugh. There's nothing wrong with having an ideal partner. Just make sure that they're real.
2. YOU'RE LOOKING AT THE WRONG PLACES
I highly doubt you'll find the love of your life in the chatroom. If you're a girl looking for a man who'd like to just stay with you at home and endure cheesy movie marathons, you won't find him in a club. If you're a guy looking for a girl who'd rock your world in the bedroom, the church is not the right place to scan for those kinds of women. Maybe I'm wrong, who knows, but the point is, if you're looking for a partner who has the same interests as yours, try to look for them where they could be found. Befriend a fellow blogger. Introduce yourself to people who works out with you. If you find someone interesting in a forum where you share the same hobbies (ie pinoyexchange), send him/her a personal message.
3. YOU'RE JUST WAITING
For guys, and I think I've said this a thousand times before already, YOU'RE SUPPOSED TO BE THE ONE LOOKING! People normally say they'll just wait for love. If someone's meant for you, destiny'll find a way for you two to meet. Yeah, that's very much possible... in the movies!!! Think about this, what if you're waiting for the right one to come... and that person's also waiting for you, are you willing to wait for something that's unlikely to come. Sometimes you have to do something else, if waiting is not working. That's how spinsters became what they are.
4. YOU'VE BEEN STUPID
Maybe you've found the right one, you just let him/her go. We've all made mistakes in our lives, and sometimes the consequence of those mistakes is our special someone. There's nothing wrong with that. But don't let that stop you from looking for the right one. I'm a firm believer that if the two of you are really meant to be, no storm or calamity will prevent you two from being together. Let that mistake be a lesson. Charge it to experience so that when the time comes that you two find each other again, you won't make the same mistake. Unless you're really stupid.
5. YOU DON'T LOVE YOURSELF.
I know most of what I'm saying is cliche. But the thing about cliche is, it's being said again and again because it is true. You'll never be happy with anyone else, if first and foremost you don't love yourself. For one, you will never believe that the person you're with loves you for what you are, because you yourself can't accept that you have faults. If you still have that, you'll never be contented. You'll always look for something more. In short, you're not yet ready that's why you still haven't found her or him.
I honestly believe I'm still not ready. I still have a lot of hangups, but I do love myself. I love myself too much, I'm like narcissistic. Nah just kidding. But seriously, at the moment (as in at THIS moment), I'm not really looking.
Jan 3, 2009
BAGONG TAON, BAGONG MGA KAIBIGAN
Dahil hindi uso ang putukan tuwing bagong taon sa Estados Unidos, taon-taon na lang, maraming banyaga ang tumutungo sa Pilipinas para dito salubungin ang unang araw ng taon.
Last year, ang mga pinsan kong galing San Diego, ngayong taon naman eh ang kaibigan ng renter namin na galing Washington State. Mag-amang mangingisda na naghahanap ng Pilipinang mapapangasawa (yung tatay lang).
Buti na lang hindi kami mapapahiya sa mga bumibisita namin, dahil meron kaming terrace sa ikatlong palapag ng bahay namin kung saan, bawat lingon mo eh makakakita ka ng mga naggagandahang mga ilaw na nagkikislapan sa langit. Dito ako natutuwa sa Pilipinas. Kahit alam mong krisis na, hindi pa rin natin kayang alisin ang gumawa ng mga bagay para ipagdiwang ang mga okasyon sa buhay natin gaya ng bagong taon.
Sina Guy at Clayton ang aming mga bagong kaibigan sa pagbubukas ng taon, at natutuwa ako at nakilala ng pamilya namin sila dahil sila ay mukhang mababait na bisita. Walang arte sa buhay di katulad ng ibang mga banyaga na mapili sa mga kinakain at maraming arte sa buhay. Likas na palakaibigan ang dalawa, at kahit tumatagas na ang dugo sa mga ilong ng buong pamilya namin ay sige pa rin sila sa pagkausap sa amin.
Nanghihinayang lang ako, dahil dapat sa mga oras na ito eh kasama ako't nagtatampisaw sa tabing dagat sa Batangas (oo kahit madaling araw, kaya kong magbeach). May trabaho lang ako, kaya't hindi ako nakasama. Sabi ko pa naman ngayong taon eh hindi ko pakakawalan ang bawat pagkakataon na makalabas ng Maynila. Siguro may iba pang pagkakataon pa naman, 2 buwan naman sila mamamalagi dito sa bansa.
Sinimulan ko ang bagong taon na nakakilala ng mga bagong kaibigan, sana'y magtuluy-tuloy ito sa buong taon.
Last year, ang mga pinsan kong galing San Diego, ngayong taon naman eh ang kaibigan ng renter namin na galing Washington State. Mag-amang mangingisda na naghahanap ng Pilipinang mapapangasawa (yung tatay lang).
Buti na lang hindi kami mapapahiya sa mga bumibisita namin, dahil meron kaming terrace sa ikatlong palapag ng bahay namin kung saan, bawat lingon mo eh makakakita ka ng mga naggagandahang mga ilaw na nagkikislapan sa langit. Dito ako natutuwa sa Pilipinas. Kahit alam mong krisis na, hindi pa rin natin kayang alisin ang gumawa ng mga bagay para ipagdiwang ang mga okasyon sa buhay natin gaya ng bagong taon.
Sina Guy at Clayton ang aming mga bagong kaibigan sa pagbubukas ng taon, at natutuwa ako at nakilala ng pamilya namin sila dahil sila ay mukhang mababait na bisita. Walang arte sa buhay di katulad ng ibang mga banyaga na mapili sa mga kinakain at maraming arte sa buhay. Likas na palakaibigan ang dalawa, at kahit tumatagas na ang dugo sa mga ilong ng buong pamilya namin ay sige pa rin sila sa pagkausap sa amin.
Nanghihinayang lang ako, dahil dapat sa mga oras na ito eh kasama ako't nagtatampisaw sa tabing dagat sa Batangas (oo kahit madaling araw, kaya kong magbeach). May trabaho lang ako, kaya't hindi ako nakasama. Sabi ko pa naman ngayong taon eh hindi ko pakakawalan ang bawat pagkakataon na makalabas ng Maynila. Siguro may iba pang pagkakataon pa naman, 2 buwan naman sila mamamalagi dito sa bansa.
Sinimulan ko ang bagong taon na nakakilala ng mga bagong kaibigan, sana'y magtuluy-tuloy ito sa buong taon.
Subscribe to:
Posts (Atom)