Kinuha ko ang cellphone niya. Mukha siyang tangang umiiyak sa harap nito.
"Ano drama mo?" tanong ko sa kanya.
Pilit niyang binawi sakin ang kanyang telepono. "It's nothing, watch mo 'to. I can relate. Hahaha." Kinalikot niya ang telepono at binalik sakin.
Pinanuod ko ang video. Tungkol sa isang lalaking na-friendzone. Para daw sa mga taong patuloy na umiibig nang walang hinihintay na kapalit.
"Nakakarelate ka dito? Tayo ba yan?" biro ko.
"Nah. Nakamove on nako sa'yo. I mean, right now I can genuinely say I am really happy for you."
"Di ko feel. Hahaha!"
Ngumiti lang siya. Pero parang may kakaiba.
"Change topic?" tanong ko.
"Treat mo ako ng chickenjoy, para naman may silbi kang friend."
Umoo na lang ako.
Malapit lang ang kainan. Pero parang ang haba ng naging lakad namin. Tahimik. Walang imik. Sobrang apektado ata talaga siya sa video.
I made a funny face. Sana mabasag ang tensyon. Dumila siya sakin. Gumanti ako. Nagtawanan kami. Parang gaya ng dati...
Namatay ang tawanan. Bumalik sa katahimikan.
"Are you okay? Are we good?" usisa ko.
Tumango lang ito.
Habang kumakain kami, binigay niya sa akin ang balat ng manok. Di na daw niya kayang ubusin. Alam din niyang yun ang paborito kong kainin.
"Hey, alam mo naman na you can tell me anything, right?" ang tanging nasabi ko.
"Yeah, I'm okay. Ang funny noh, how relatable that video was. Parang tayo, I mean, yeah the circumstance is very different, but yung kwento namin is really the same if you think about it."
"I'm sor -"
"No no no... Don't say sorry! You have done me no wrong. I am so grateful to you kasi despite what happened, you still stuck with me. And I am really fine that we're the best of friends. I'd rather you be that more than anything else."
Nagsisimula nang mangilid ang luha niya.
"I'm so sorry that fucking video made me so emotional today."
Niyakap ko siya. Para malaman niyang naiintindihan ko sya.
Tinulak niya ako.
"Hahaha. I'm okay. Pero fuck you bro, ginawa mo pa rin akong best man sa kasal mo. Still can't believe I said yes. So I guess fuck me too."
"Alam mo pwede ako pumili ng kahit sinong pamilya o kaibigan ko para maging best man ko. But it's not going to feel right kung hindi ikaw ang nasa likod ko. Ikaw lang ang naniwalang karapatdapat akong mahalin. Kaya kahit na ano... medyo lalambot lambot ka... alam mong di ako mawawala sa buhay mo."
******************************
Tagal ko ring di nagsulat ng short story.
"Ano drama mo?" tanong ko sa kanya.
Pilit niyang binawi sakin ang kanyang telepono. "It's nothing, watch mo 'to. I can relate. Hahaha." Kinalikot niya ang telepono at binalik sakin.
Pinanuod ko ang video. Tungkol sa isang lalaking na-friendzone. Para daw sa mga taong patuloy na umiibig nang walang hinihintay na kapalit.
"Nakakarelate ka dito? Tayo ba yan?" biro ko.
"Nah. Nakamove on nako sa'yo. I mean, right now I can genuinely say I am really happy for you."
"Di ko feel. Hahaha!"
Ngumiti lang siya. Pero parang may kakaiba.
"Change topic?" tanong ko.
"Treat mo ako ng chickenjoy, para naman may silbi kang friend."
Umoo na lang ako.
Malapit lang ang kainan. Pero parang ang haba ng naging lakad namin. Tahimik. Walang imik. Sobrang apektado ata talaga siya sa video.
I made a funny face. Sana mabasag ang tensyon. Dumila siya sakin. Gumanti ako. Nagtawanan kami. Parang gaya ng dati...
Namatay ang tawanan. Bumalik sa katahimikan.
"Are you okay? Are we good?" usisa ko.
Tumango lang ito.
Habang kumakain kami, binigay niya sa akin ang balat ng manok. Di na daw niya kayang ubusin. Alam din niyang yun ang paborito kong kainin.
"Hey, alam mo naman na you can tell me anything, right?" ang tanging nasabi ko.
"Yeah, I'm okay. Ang funny noh, how relatable that video was. Parang tayo, I mean, yeah the circumstance is very different, but yung kwento namin is really the same if you think about it."
"I'm sor -"
"No no no... Don't say sorry! You have done me no wrong. I am so grateful to you kasi despite what happened, you still stuck with me. And I am really fine that we're the best of friends. I'd rather you be that more than anything else."
Nagsisimula nang mangilid ang luha niya.
"I'm so sorry that fucking video made me so emotional today."
Niyakap ko siya. Para malaman niyang naiintindihan ko sya.
Tinulak niya ako.
"Hahaha. I'm okay. Pero fuck you bro, ginawa mo pa rin akong best man sa kasal mo. Still can't believe I said yes. So I guess fuck me too."
"Alam mo pwede ako pumili ng kahit sinong pamilya o kaibigan ko para maging best man ko. But it's not going to feel right kung hindi ikaw ang nasa likod ko. Ikaw lang ang naniwalang karapatdapat akong mahalin. Kaya kahit na ano... medyo lalambot lambot ka... alam mong di ako mawawala sa buhay mo."
******************************
Tagal ko ring di nagsulat ng short story.
