AKOOOOO NAAAAAAA

May mga araw talaga na napapatunayan ko sa sarili ko, na kahit na marami ang tumututol, tama akong gwapo ako.

Napatunayan ko rin na magnet talaga ako ng mga taong hindi ko tipo.

Kanina pauwi, pagod na pagod ako. As in nahaggard ako sa tatlong linggong siksik liglig ang trabaho. After eight years ng pagtatrabaho, ngayon lang ako napagod nang ganito. In short pag-uwi ko kanina di nako mukhang fresh. Di na mukhang bagong ligo. Pero mabango pa rin.

So sumakay ako ng bus, at dahil sobrang aga wala pang masyadong maraming tao. Lahat ng mukhang makikita mo, matatandaan mo. Pumwesto ako sa bandang gitna.

Pag-upo ko, sumakto ang mata ko dun sa lalakeng nasa harapan ko.  Ang mga mata niya ay nakatutok sa mukha ko. Sa katawan ko. Sa akin.

Eto nanaman, natipuhan ulit ako ng kuyang tirador ng mga pogi sa bus.

Shy type si kuya, nung napansin niyang nakita ko siya nakaharap na ang ulo niya sa tamang lugar. Palayo sa akin.

Pero sadyang malakas ang hila ng magnet ko. Sinisilip niya ang repleksyon ko sa salamin sa bintana. Nililingon niya ako sa likod niya. Hindi sa pagmamayabang, pero alam ko ako ang pinupunterya niya dahil ako lang ang tao sa likod niya. Ako lang ang tao sa gitna.

Kung ibang tao ako, papatulan ko siya. Pero sa totoo lang ang creepy ni kuya. Papatulan ko siya. Totoo. Sasapakin ko siya.

Hanggang sa pagbaba inabangan ako ni Kuya. Nang magkita kami sa mata, nakita ko ang dila niya. Yung parang nakatikim ng titing malinamnam.

Kahit nakatalikod ako, ramdam ko ang mga titig niya.

Nang-aakit.

Nanunukso.

Nakakadiri.

Oo. Ako na. Lecheng buhay to.