WALANG SPOILER: ANG BABAE SA SEPTIC TANK

Bibihira na lang yata ang mapapanuod mong pelikulang tagalog na makapagpapaaliw sa'yo.  Kung manunuod ka ngayon, puros romantic comedy na lang ang pagpipilian mo. Tatak ito na bumagsak na ang pelikulang Pilipino.

Sa mga indie films ka na lang yata makakakita ng mga kakaibang kwento. Pero kahit ang mga ito, ay maraming temang magkakatulad. Kung kwentong pag-ibig sa mainstream na mga pelikula, tungkol naman sa kahirapan o kaya nama'y kabaklaan ang sa mga indie.

Kaya minsan nakakawalang gana manuod ng pinoy na mga pelikula.

Pero minsan, may mga dumarating na direktor o manunulat na maghahatid ng isang pelikulang kakaiba. Hindi lang mamumulat ang iyong mga mata, pero sobrang maaaliw ka pa. Yan yung naramdaman ko nang mapanuod ko ang "Ang Babae Sa Septic Tank" ni Marlon Rivera.

Without getting to the specifics, isa itong parody kung paano gumawa ng isang indie movie. Kung tutuusin, wala siya talagang kungkretong kwento. Kung meron man, tungkol ito kung paano in-imagine ng direktor, producer at production assistant ang kanilang obrang pinamagatang "Walang Wala" na pagbibidahan ni Eugene Domingo.

Ang husay. Sa totoo lang, ito lang ang masasabi ko tungkol sa pelikula. Henyo ang pagkakasulat nito. At sobrang galing ng bidang si Eugene Domingo. Bagay nga na nakuha niya yung award bilang pinakamahusay na aktres para sa pelikulang ito. Sumakit ang tyan ko.

Ang pinakapaborito kong eksena eh yung part kung saan in-imagine nila kung paano ang magiging hitsura ng pelikula kung ibang artista ang gumanap nito. Dito ako sobrang napahanga sa pelikula. Napaka-creative. Mapapabilib ka sa husay ng imahinasyon ng nagsulat (Chris Martinez) at nagdirehe nito.  Di ko na sasabihin kung sino-sino ang mga artistang nagcameo pero kaabang-abang ito. At dito mo marerealize na bagay nga talaga si Eugene para dito.

Ang dami kong natutunan sa pelikulang ito. Ang tatlong klase ng pag-arte (ito yata ang pinagbasehan ng pagkapanalo ni Eugene). Meron din akong natutunan sa paggawa ng pelikula gaya ng "the shakier the camera, the better the film." 

Sobrang tumatak din ang ilang bida sa pelikula, sina JM de Guzman at Kean Cipriano ay magaling din. Kahit yung Production Assistant, kahit wala siyang linya, ay mapapansin mo din. Ang paborito ko yung kupal na direktor na kinaaasaran nila. Dun sa eksenang yun yata muntik nakong mapautot sa kakatawa.

Kung meron man akong pupunahin, dun lang siguro sa musical number ng pelikula. Masyado siyang humaba.

Pero all in all, mataas ang marka para sa akin ang pelikulang ito. Hindi man ito yung tipo ng pelikulang pwedeng ipanglaban sa mga international film festivals (ika nga ni Kasintahan masyado kasi siyang rooted sa Philippine Culture kaya baka di ito magets ng mga banyaga) ay sulit naman ang ibabayad mo dito. Kalaban man nito ngayon sa sinehan ang mga pelikulang Rise of the Planet of the Apes, Harry Potter at Captain America, ito muna umpisahan ninyo.

PAALALA LANG: MINSAN NA LANG PO TAYO MAGKAROON NG MATINONG PELIKULA, SANA SUPORTAHAN NIYO NAMAN AT WAG MAMIRATA!!!

RATING: 9.5 out of 10