KWENTONG LUGAWAN ESTE LIGAWAN

When I look back at my past, it doesn't necessarily mean that I dwell on it. That I still live and bask in the glory that was my youth. Tumatanda tayo. Nagmamature. Nagbabago. Masarap lang magbalik tanaw kasi minsan pag sobrang nalulunod ka na sa problema mo sa buhay, nanaisin mo na bumalik sa mga panahon na mas simple pa ang buhay.

Naikwento ko na yata dati ang ilan kong mga naging ex. Pero hindi ko pa masyadong nakukwento yung tungkol sa una kong girlfriend. Di ko rin naman ikukwento yung buong detalye ngayon, pero kanina habang nakaupo ako sa trono ko, naalala ko kung paano kami naging kami.

Third year high school pa lang ako noon. Hindi pa masyadong uso ang texting, chatting, internet, at kung anu-anong ka hightechan. Ang sikat pa noon eh sina Diane, Gina, Melanie, Ricky at ilan pang cast ng Gimik. At imbes na ym, mirc, facebook, blog o friendster, makakakilala ka ng bagong kaibigan sa pamamagitan ng phonepal.

Random dialing lang yung ginawa ko nang makilala ko si Lovely (Love for short... oo na... medyo pangkatulong ang pangalan niya). Nakakatuwa siyang kausap noon dahil ang daldal niya. Kabaligtaran ko. At araw araw pinupuri niya ako sa telepono. Ang ganda daw kasi ng boses ko. Kaboses ko daw ang crush niya. Ako naman dahil uto-uto nadala. Niligawan ko na.

Di ko talaga alam kung paano manligaw. Basta noon inaaya ko lang siya lumabas para magdate. Sosyalin pa ang SM Southmall noon. Masarap pang kumain sa Burger King. At malakas pa ang aircon sa loob ng sinehan.

Isang araw narealize ko na lang na tinamaan na ako. Imbes na formula sa chemistry ang sinusulat ko, drawing ng mukha niya ang pumupuno ng notebook ko. Looking back, yun ata ang dahilan kung bakit pasang awa ako sa Chemistry dahil sa kanya.

Anyway, balik sa kwento, alala ko mga August yun niyaya ko siyang kumain sa labas. Magtatapat na ako. Nung gabi bago ang big date, sobrang nagpractice ako ng gagawin ko, sinulat ang script na sasabihin ko. Gumawa ng love letter. Humarap sa salamin at pinapraktis kung ano ang magiging hitsura kung sinagot ng oo o pag binasted.

Dumating ang araw ng pagtutuos. Dahil nga bano pa. Hindi marunong manligaw. At dahil hindi ko napractice kung paano ang tamang timing, hindi ako makabueno. Nagmeryenda na kami. Nanuod ng sine. At patapos na rin ang hapunan, hindi ko pa rin alam kung paano ko sisimulan...

"Uhmmm... Love?"

"Yes?"

"Ermmmm... Love?"

"Ano nga?"

"Wala."

Nachope ako. Oo. Hindi ko siya tinanong. Hanggang sa umuwi kami. Inuntog ko talaga ulo ko sa pader. Ang tanga tanga ko. Di ko alam ba't nagpapakaloner ako noong high school, di tuloy ako naturuan ng mga cool boys ng tamang timing at panliligaw.

Nang mag-usap kami sa telepono noong maghahating gabi na...

"So Gillboard, may gusto kang sabihin sakin kanina?"

"Hehehe... meron ba?"

"Ewan ko sayo. So?"

"Uhmmm... Love..."

"Ano?"

"Iloveyoutayona?"

Ang tagal na katahimikan. Siguro mga isang minutong walang nagsasalita sa aming dalawa.
"Anong sabi mo?" tinanong niya.

"Wala," sabi ko. Medyo napikon ng konti.

"So... gusto mo tayo na?" tanong niya.

"Gusto mo ba?"

"Ok lang."

At dun nagsimula ang pinakamahabang relationship na naranasan ko. Walong buwan lang kami nagtagal, kasi sabi niya noon na kailangan na niyang pagtuunan ang pag-aaral dahil magcollege na siya nun.

Kakastalk ko lang sa kanya sa facebook ngayon. Hindi ko siya mahanap. May asawa na kasi siya. Di ko alam ang apelyido nila.

Sana panget na siya ngayon.

Bitter lang. Hehehe... Joke!!!