SARI SARING KWENTONG GILLBOARD

Hindi ko alam kung ano ang isusulat ko ngayon dito. Gumagana naman ang utak ko. Gusto ko sanang magpaliwanag kung bakit ako awkward dun sa date namin, kaya lang ayaw ko muna siyang pag-usapan. Baka isipin niyo in love ako at walang ibang iniisip kundi si Date. Tsaka, a gentleman never kiss and tell. So bibitinin ko muna kayo...

Kaya eto, habang nagbabasa ng mga lumang post, nakita ko isang lumang post na nagpapaliwanag kung bakit ako isang weirdo ngayon.

*****
Noong kabataan ko, madalas akong malink kung kani-kanino. Hindi ako artista, pero halos lahat ng tao, gusto ako ipareha ng mga kapitbahay, kaklase (pre-school) at kaibigan sa mga taong hindi ko gaano kakilala. Ang una ay sa kaklase ko noong Kinder at Prep... si Katrina (di ko na maalala yung apelyido niya). Crush ko din naman siya dati. Hindi ko na siya nakita mula noong nagtapos ako ng pre-school. Mga nanay nga naman. Siguro kung uso lang ang fixed marriage, 4 na napakasalan ko. Lolz.

*****
Ang una kong naging crush (as in patay-na-patay talaga) eh nung grade 2 ako. Ms. Marianne de Leon yung pangalan niya. Science and Math teacher ko siya dati. Hindi na ako dumadalaw sa paaralang pinasukan ko nung bata pa ako kaya hindi ko na alam kung Mrs. na siya ngayon. Pero maganda yun. Ngalang, hindi umuubra ang mga pagpapacute ko noon, palagi akong bagsak sa mga quiz niya. Addition at Subtraction lang ang Math noon, pero wala pa rin.

*****
Una kong girlfriend high school ako, Love ang pangalan niya. Uso pa noon ang mga phonepal kaya doon ko siya nakilala. Yung tipong magdadial ka ng random numbers, tapos pagboses katulong nakasagot, babagsakan mo ng telepono.

Mas matanda yun sa akin ng isang taon. Ilang buwan lang kami nagkasama dahil siyempre nagkolehiyo na siya. Siguro hindi kasi masyadong naging matatag yung pundasyon ng relasyon namin noon kaya hindi na kami nagkatuluyan. May asawa na siya ngayon. Panget na. Mukhang losyang. Hindi ako bitter.

*****
Noong bata ako, mayroon akong kaibigang dwende. Hindi siya talaga nag-eexist, pero yung mga kalaro ko noon, paniwalang-paniwala na totoo yun. Weirdo ako dati, pero hindi na masyado ngayon. Siguro, ano lang yun, dala ng pagiging nag-iisang anak ko. Nasa tamang katinuan naman ako kaya di na kailangang magpadala ng psychologist para tingnan kung maluwag ang turnilyo ko.

Dito yata napadpad yung nag-google ng kaibigang dwende. Hahaha.

*****
Noong bata kami, hinabol kami ng mga magsasaka na parang gusto kaming patayin sa galit nila. Sobrang sikat noong mga panahon na iyon ang pelikulang Home Alone. At dahil puros kami mga spoiled brat ng mga kapitbahay namin, naisip naming lagyan ng booby traps yung paligid ng bahay dun sa gitna ng bukid namin. Saktong isang beses, habang nagsusulat kami ng love letter namin sa mga magsasaka (puros mura), nahuli kami nila at hinabol kami. Hindi ako naabutan, dahil sobrang payat ko pa noon. Pero simula nun, binakuran na yung bukid sa amin, at di na kami nakapaglaro doon ulit.

Oo, aminado ako, tarantado na ako kahit nung bata pa.

*****
8 taong gulang. Yan ang edad ko noong una akong nakapanood ng porno. Naikwento ko na ata ito dati. Meron akong kapitbahay nun na iniiwanan ng mga magulang dahil parehong nagtatrabaho. So tuwing umaga, nireraid naming mga magkakapitbahay ang kwarto nila. Ayun, sandamakmak na mga betamax ng mga educational videos ang napanood namin.

Nakapanood kami ng pelikula ni George Estregan Sr., mga kakaibang posisyon, na sa katagala'y malalaman kong tinatawag na helicopter. Merong mga pelikulang may kwento, tapos meron ding wala. Tapos, niyayaya namin yung iba pang kapitbahay na 5 at 3 years old pa lang. Wala lang. Pero never naming ginaya yung mga pinanuod namin. Nandidiri pa kami nun.

Ngayon... di na ako magkukumento sa ngayon...