THE CURIOUS CASE OF THE SECOND DATE

Dahil magaling na ang tatay ko, naisip kong mag-inuman kami buong araw!!! Joke. But since wala na akong alalahanin ngayong araw na ito, naisip kong ituloy ang date kong naputol kahapon. Buti na lang wala ring ginagawa ngayon si date kaya lumabas kami.

Dahil impromptu nga itong date na ito, kaya nanuod na lang kami ng sine. The Curious Case of Benjamin Button. Gusto ko sana sabihin na nagustuhan ko yung pelikula, pero tinulugan ko ang siguro halos kalahati ng pelikula. So obviously slightly medyo di maganda ang umpisa nitong date na ito.

Di ko masasabing disaster itong labas na ito dahil hindi naman talaga. Mukha namang nag-enjoy si date sa pinanuod niya. Marami naman kaming napag-usapan. Tsaka ang pinakaimportante eh hindi siya nagshopping, at di ako napagod.

Kaya ngayon, habang fresh pa sa utak ko ang mga pinag-usapan naming dalawa, isusulat ko na.

Gillboard: Sorry ha, di ko alam bakit ako nakatulog kanina.
Date: Yeah, ang sarap nga ng tulog mo eh. kulang na lang magsnore ka.
Gillboard: Di naman ako humilik?
Date: Hindi naman, haha... di na kita masyado pinansin kanina, ang ganda ng story... sayang namiss mo.
Gillboard: Di ako mahilig talaga sa mga movies ni Brad Pitt.
Date: Hindi obvious. Hindi ka mahilig manuod ng sine noh?
Gillboard: Di naman. Mahilig naman... siguro di lang sa mga ganyang klase ng movies.
Date: Aaaah... how's your dad?
Gillboard: Okay na naman siya. Umuwi din siya kagabi. Kelangan lang daw rest, tsaka di na muna siya pinag-eexercise. Ikaw, kumusta naman yung work mo? Pumapayat ka...
Date: Hmmm... next question. Hahaha. Don't make me say bad words.
Gillboard: Toxic, huh? Okay...

Awkward silence siguro ng mga 2 minutes. Tinatapos yung kinakain. Pangiti-ngiti pag nagkakakitaan sa mata. Pero walang mga salitang lumalabas. Lilingon sa kaliwa. Sa kanan. Titingnan yung ibang mga kumakain sa loob ng restaurant (hindi Jollibee o McDonald's, okay?).

Date: Hmmm...
Gillboard: Huh?
Date: Huh, nothing. Didn't say anything. (sabay ngiti)
Gillboard: Okay.
Date: Di ka talaga madaldal noh?
Gillboard: Di ko lang siguro alam sasabihin sa mga ganito. Di sanay makipag-date.
Date: (funny face)
Gillboard: Or... di ko alam ang sasabihin ko, whenever I'm with you.
Date: Is that a pick-up line, Gil?
Gillboard: No-no-no. No-no-no.
Date: Gil, okay lang naman. I'm your friend, right. You can tell me anything.
Gillboard: Haha... Ang awkward... Di ko alam...
Date: Bakit naman awkward? Come on, we're two friends eating out. Isipin mo na lang kabarkada mo ako. What do you usually talk about?
Gillboard: Huh. Stuff.
Date: Yeah? We can talk about stuff (sabay ngiti)...

Marami kaming napag-usapan. Trabaho ko. Trabaho niya. Family niya. Friends niya. Friends ko. Blog ko (na ililihim ko muna ang url, unless magoogle niya).

And then we had to end the date. Kiniss niya ako sa cheek. Hindi yung besong magkaibigan. Yung pinatong yung labi sa cheek. Ganun din ako. Tapos hinatid ko siya sa sakayan ng taxi.

So this is how a date goes? A real one. Too bad it's just as friends. Or is it? Ang gulo no? Let's see where this goes.