LIMANG TAON

Kung ako’y inyong tatanungin, mahirap magsulat. Mahirap gumawa ng kwento. Mahirap ibuhos sa isang pampublikong site ang saloobin lalo na kung alam mong may nakakakilala sa’yo sa totoong buhay. Mahirap maglabas ng opinion dahil minsan maraming tao ang hindi sasang-ayon sa’yo. Mahirap maging blogger. Pero Masaya.

Kaya siguro nakatagal ako ng limang taon dito. Dahil masarap maging blogger.

Masarap na merong nakakarelate sa mga sinasabi mo. Masarap dahil marami kang nagiging kaibigan. Masarap dahil nailalabas mo ang iyong sama ng loob. Masarap dahil gumagaan ang iyong pakiramdam. At masarap dahil gusto mo ang ginagawa mo.

**********
Marami akong dapat pasalamatan ngayong nakaabot na sa limang taon ang Gillboard, so dapat ditto ako magsimula:

Unang-una, salamat sa Panginoon sa pagbibigay sakin ng kaunting talento sa pagsusulat. Walang blog kung walang talento.

Sa blog world, maraming salamat sa mga kaibigang nakilala dito. Si Kuya Jon, na simula nang mag-umpisa akong magsulat ay ka-exlink ko na. Sina Gasul, Chingoy at Jepoy na nanlibre na. Si Mark na aking church buddy tuwing Huwebes. Si Domjullian na aking kakuwentuhan sa buhay-buhay. Si Scud na sinuyod pa ang Quiapo bilhin mahanap lang yung nirequest kong pelikula. Sina Bob at Coldie na mga paborito kong kachat sa kani-kanilang mga blogs.

Maraming salamat din sa mga pinakamatagal ko nang mga tagasubaybay. Sa mga di nagsasawang bumisita dito, kahit minsan walang kwenta mga pinagsusulat ko. Sina Moks, ang bagong daddy na si Kosa, Maldito, si Chyng, si Doc Ced (na manlilibre ng doctor's fee pag nagkasakit ako) Raft3r (na lahat ng post ko ay may comment, nagbabackread), Joms, Klet Makulet, Ahmer, Dong Ho (na kinaiinggitan ko), si Efbee (na idol kong humor blogger), si Anton (na laging nangangaral sakin), Gincie/SSF at Jayvie (na mga bagong kaibigan naming ni kasintahan… ayan Kikilabotz, nakalink na si SSF as requested) at sa lahat ng napadpad, sumunod at nag-iwan ng marka sa tahanan ko.

Maraming salamat din sa lampas dalawang daan na followers ni Gillboard. Ayokong nagbibilang, pero di nawawala ang ngiti sa aking mukha tuwing nakikita kong nadadagdagan ng isa ang sumusunod sa akin. Kahit minsan di naman talaga sila nagbabasa ng blog ko.

Syempre, maraming salamat din sa mga nagbibigay sa aking blog ng traffic. Di man sila nagbabasa, pero dahil sikat sila, ay nahahawa ang blog ko sa kasikatan nila. Sina Soltero, Baklang Maton in the Suburbs, Tristantales, Salbehe, Ardyey (ng Ardyeytology), ang salitang jack0l sa google, at sa lahat ng bloggers na naglink sa aking tahanan.

Sigurado ako, marami pa akong nakalimutan. Wag kayong magtampo. Ieedit ko pa din to pag naalala ko kayo. I'm showing early signs of alzheimer's.

Gaya ng sinabi ko kanina, minsan mahirap magblog. Lalo na sa kalagayan ko. Matagal kong itinago kung sino ako, pero nung nalaman ninyo yung totoo, at tinanggap pa rin ako, ang sarap ng feeling. Pag nakikita mong may mga nagbabasa pa rin sa mga nilalathala mo, alam mong sulit lahat ng pinaghirapan mo.

**********
Para naman sa aking munting pakulo. Ito ang mga nagwagi sa aking pacontest. Baka sa December na natin gagawin ang ating munting meet-up para maclaim ninyo ang premyo kasi puno na ang weekend ng Nobyembre ko. Iemail niyo na lang ako ng contact details ninyo para makapagschedule tayo.

Drumroll please…

Power Balance Bracelet: Boris
Starbucks Tumbler: Chyng
Book: Aajao
Free Lunch: Anj/Klet Makulet and Raft3r

Lahat ng winners kasama sa free lunch or dinner depende sa mapag-usapan. Isang date lang sana ito para isang gastos lang, kasi budgeted. Magsuggest kayo ng masarap na kainan sa may Makati or Ortigas area para dun na lang tayo. At weekend sana ito, dahil weekend lang ako pwede. Ubos na ang leave ko for the year.

Happy 5 years of blogging sa akin!!!

Next year, pag nagsawa ako, baka yung Xbox ko ang iparaffle ko.