BA'T DI KA MAKAPAGHINTAY

Iiwasan ko munang magsulat ng personal na post at lagi akong napapagkamalang bitter. Ewan ko lang kung bakit. Ako sa ngayon ay medyo masaya. Aaminin ko may konting drama na nagaganap sakin pero hinahayaan ko na lang. Matatapos din yun.

Ang nais ko talagang ilathala (shet ang lalim) ay ang pagiging psychoanalytical ko pagdating sa mga usapang puso. Hanapan ng dahilan ang ilang bagay na madalas na ating pinagdadaanan.
Bakit nga ba may mga taong hindi makapaghintay? Bakit merong mga nagmamadaling makahanap ng kanilang the one?

Hindi tungkol sa akin itong post na ito, inaanalyze ko lang... kaya bawal magreact!!!

FEELING HANDA NA
May naipon ka na. Marunong nang magluto. Nakuha mo na ang lahat ng gusto mo pagdating sa iyong karera. Halos kumpleto ka na sa lahat... asawa na lang. At dahil dyan iniisip mo marahil kung may kasama ka na(gf/bf), na siya na, kahit hindi pa siya handa. Pero kung nag-iisa ka pa, gagawin mo ang lahat makilala lang siya. Magpaset-up ng date sa mga kaibigan, maghanap online sa mga social networking sites, manligaw ng katrabaho o kaibigan, magpost ng numero sa dyaryo o magpahanap ng matandang foreigner na naghahanap ng mapapangasawa. Kahit ano, gagawin mo para mahanap lang si The One.

MAY CRUSH KASI / IN LOVE
Minsan dahil mahal na mahal mo o L na L ka dun sa kasama mo, feeling mo siya na yung 'the one' mo. Minsan nga crush mo pa lang, wala ka pang ginagawa o hindi ka pa pinapansin, pinaplano mo na kung paano kayo ikakasal. Kahit hindi mo pa gaano kakilala yung partner mo, feeling mo siya na talaga yung para sa'yo kasi mabait siya, matalino, maganda, sexy, magaling magperform sa kwarto, o siya nagdevirginize sa'yo.

NADADALA SA MGA PINAPANUOD SA TV AT PELIKULA
Single ka. Hopeless romantic. Mahilig manuod ng pelikula. At feeling mo nangyayari talaga sa totoong buhay ang lahat ng napapanuod mo sa sine o telebisyon. Makaranas ka lang ng konting di pagsang-ayon mula sa mga kaibigan niya, feeling mo na you and me against the world na kayo, at ang lahat ay mauuwi din sa happy ending. Meron ding dahil hindi tama ang timing, at naghiwalay kayo aasa ka pa rin na paglaon ng panahon ay kayong dalawa pa rin ang magkakatuluyan. Kahit hindi naman. Nabubuhay sa mundong gawa sa fairy tale. Ika nga... optimistic, kahit minsan kailangan mong maging pragmatic.

PEER PRESSURE
Aaminin ko napagalitan ako ng isang kaibigan, nang minsang sabihin ko sa kanya na kaya ako nalungkot na single pa ako ay dahil halos lahat ng tao sa blogosperyo ay in love. Ang sabi niya, 'kung naging uso ba ang pagpapakamatay sa blogosperyo, magpapakamatay ka rin?' Siguro dala iyon ng inggit. Naiinggit ka na maraming tao sa paligid mo ang masaya dahil may kasama sila at ikaw ay wala. Tapos sasabayan pa ng mga atribidang kamag-anak na kukulitin ka kung nasaan ang girlfriend mo, kelan ka mag-aasawa, kelan mo bibigyan ng apo yang nanay mo, plus matching kumpara sa mga anak/ kanila na pamilyado na (hiwalay naman!!).

TUMATANDA NA
Prevalent ito sa mga babae, dahil sila ay may hinahabol nga naman. Hanggang ilang taon nga lang ba ang isang babae, bago hindi na pwedeng magbuntis? Sa lalake, hindi naman talaga issue yan, minsan pa nga, the older we get, the more attractive we become (so mag-aasawa ako mga kwarenta na!!! joke!!!). May kaibigan akong babae noon, nakipagsex sa syota-syotaan dahil 26 na raw siya, panget naman kung virgin pa rin siya. Di naman siya nabuntis, pero napakasagwa nung kinuwento niya yung first time niya. Madugo!!! Anyway, ayun nga, balido naman ang dahilan ng mga kababaihan kung bakit sila nagmamadali.

Marami pa sigurong dahilan na mas malalim pa dito. Pero sa tingin ko, at minsan aaminin ko ganito ako... Kahit gaano ka pa kaligaya kung ano man ang estado mo sa buhay, gaano ka kaaccomplished. Gaano ka kakuntento sa kung ano man ang meron ka. May mga araw na magsasawa ka talaga na ikaw lang mag-isa. Aminin niyo, may punto ako.