BLOG HOPPER

Nitong mga nakalipas na linggo, eh medyo hindi na ako masyadong nakakapag blog hop. Hindi sa tinatamad ako, although medyo nagiging busy na rin naman ako sa trabaho. Pero ang mabigat na dahilan para sa akin kung bakit hindi na ako masyadong nangaangapit-bahay sa iba-ibang blog, eh napansin kong sobrang dami na talaga ng mga blog ngayon.

At sa sobrang dami na, at sa tagal ko na ring nandito sa mundo ng blogosperyo, eh napapansin ko na halos lahat ay pare pareho na lang ng isinusulat.

Natutuwa ako, na itong mundong ito na pinagkakaabalahan ko ay lumalaki. Na maraming tao na ang nawiwiling magsulat at magbasa. Na maraming naglalabas ng kanilang mga saloobin sa pamamagitan nito. Pero feeling ko dumating na yung punto na wala ng bago.

Bato-bato sa langit ang tamaan wag magagalit. Opinyon ko lang naman ito. Wala akong masamang hangarin dun sa mga papansinin ko. Blog yun ng may-ari at may kalayaan sila na magsulat ng kahit anong gusto nila. Hindi ko rin naman babasagin ang trip niyo.

At hindi rin po ako naghahanap ng gulo. Iisa-isahin ko lang ang mga dahilan kung bakit hindi ako masyadong napapadalas mangapit-bahay sa blogosperyo:

MGA PATAWA
Aaminin ko, ang mga sikat na blog ngayon eh yung mga blog na nakakatawa. Mapa-satire man gaya ng kay Professional Heckler, o mga personal blog na gaya ng kay Xienahgirl. Ang hook ng karamihan sa blog eh ang kanilang komedya. Ngalang, dumadami ito masyado. Na yung iba, nagpapatawa lang para magpapansin. Kahit walang katuturan yung sinusulat nila. Hindi ako nagmamalinis, dahil may mga pagkakataon na ganun din ako. Ang iba lang sa akin, eh may tema mga sinusulat ko. At di ako barubal. Gaya ng sinabi ko, blog nila yan at walang pumipigil sa kanilang magsulat ng gusto nila. Malabo nga lang akong maging suki ng mga ganung panulat.

MGA NAGSASARA
Maraming mahuhusay na manunulat. Hindi man sila sikat. Pero madalas ay makakarelate ka sa kanilang mga inilalathala. Maging ito man ay tungkol sa kanilang buhay pag-ibig. Pamilya. Trabaho. Kaibigan. Kahit ano pa man. Magsusulat sila, at makikita mo ang sarili mo sa mga sinasabi nila. Yun nga lang, ang iba sa kanila ay may buhay sa labas ng blog nila. Kaya hindi nila ito madalas sulatan, at kung mamalasin pa, magpapaalam sila. Nakakalungkot lang.

WALANG PINAGKAIBA
Dahil sa sobrang dami ng mga blogero't blogera dito, hindi rin maiiwasan na karamihan ay magkakapareho. Ang daming nagpapaka-emo. Marami ding walang ibang alam gawin kung hindi magreklamo. Basahin mo ang blog ng isa, paglipat mo sa iba, ganung ganun din ang kwento nila. Iba lang ang nagsulat. Yung iba naman, unti-unti nang iniiwan ang pagsusulat para ang kanilang blog ay gawing photoblog. Again, wala akong nakikitang masama dun. Nanghihinayang lang ako dun sa mga magagaling na magsulat.

HINDI NA MAKARELATE
Di ko alam kung sadyang tumatanda na ako, o bumabata ang mga nagsusulat dito, pero karamihan sa mga nababasa ko, medyo hindi na ako nakakarelate. Minsan kasi, yung iba tungkol sa gimik nila. Sa usapan ng barkada. Meron pang iba na sobrang nosebleed magsulat. Tagalog na nga, di mo pa maintindihan. Mga 5 years ago nang madiskubre ko itong mundong ito, ang mga nababasa ko tungkol sa kwento ng buhay ng mga manunulat. Panliligaw. Away sa opisina. Mga kwentong pangkaraniwan. Ngayon, merong tungkol sa sex life nila. Mga kalokohan nila. Mga pinag-aaralan sa eskwela. Mga bagay na kadalasan, ang hirap paniwalaan.

Hindi na ako masyadong aktibo sa blogosperyo. Sabihin nating nalipasan ng panahon. Mahirap din pala pag lumalaki na ang mundong ito.

Pero natutuwa ako na yung mga paborito kong binabasa eh buhay pa rin. At yung iba, kahit di ko pa nakikita eh mas lalo kong nakikilala.

*********************
PS

Isang malaking favor naman. Sana po ay samahan ninyo akong magdasal para sa mabilis na paggaling ng lola ng isa sa mga matalik kong kaibigan dito sa blogosperyo na si Domjullian. Nasa ospital siya noong Lunes pa. Alam kong marami sa inyo dito ang malakas kay Bro.

Salamat.