FACEBOOK FRIEND

Halos buong araw akong nasa harap ng computer at nangangapitbahay sa world wide web. Medyo pagod na ang mga mata ko, at sawa na sa kakabasa ng mga blog. Internet sa trabaho, hanggang sa bahay yun pa rin ang gawain ko. Medyo nakakasawa na.

Log-out na sana ako nang makakuha ako ng isang mensahe sa facebook IM mula sa isang kaibigang matagal ko nang hindi nakikita at nakakausap.

JARED DOMINGO: Musta bro?
ME: Hey... I'm good... Ikaw? Been awhile.
JD: Oo nga. Ayos nako. I'm doing better.
ME: ok... kailan ba tayo huli nagkita, after college graduation?
JD: yata. that was around six-seven years ago.
ME: 03...
ME: ang tagal na nga nun...
ME: kayo pa rin ba ni Elise?
JD: matagal na kaming wala nun. two years ago.
ME: ah talaga... sayang naman... tagal niyo rin diba, halos ten years din kayo nun... ano nangyari.
JD: wala siyang magiging future sakin. lalo lang siyang masasaktan if we continue with the relationsip.
ME: huh? diba ang ganda ng trabaho mo. balita ko six figures sweldo mo...
JD: i'm not talking financially... :(
ME: ganun? sayang naman.
JD: ganun talaga. we just have to move on.
ME: you seeing anyone now?
JD: (rofl) di muna. not in a long while siguro. ;)
ME: bakit naman?
JD: basta.
ME: okay.
JD: sige bro, gtg. tinatawag na ako sa taas.
JD: you take care always, ayt?
JD: we'll see each other again one day, ok?
ME: sige bro... ingat ka din.
JD: is offline.

Namiss ko si Jared. Lahat ng kalokohan namin noong nasa high school pa kami. Lahat ng pambababae, kagaguhan sa jeep. Yung pinagtitripan namin na chick sa Minute Burger. Lahat ng yun nanariwa sa alaala ko.

Si Jared yung best friend ko noong high school. Yung tipong parang kapatid mo na. Hindi kami mapaghiwalay. Kulang na lang isilang kami ng isang ina. Pero gaya ng karamihan ng naging kaibigan kong nahiwalay sa akin, dumalang kaming magkita. Nagkaroon ng ibang barkada, hanggang sa tuluyan nang mawalan ng komunikasyon sa isa't isa.

Kung di nga lang kami naging magkaibigan sa facebook, baka tuluyan talaga akong mawalan ng balita sa kanya.

Bago ko maisipang mag logout, naisip kong bisitahin ang profile niya.

Pinagpawisan ako sa mga nakita kong mensahe ng mga kaibigan at pamilya niya sa kanya...

THERESE DOMINGO: Jared, I hope you're happy now where ever you are. I miss you so much my brother.
ELISE PASCUAL: Jared, I Love You so much. I pray for you everyday. You'll always be in my heart. I'm just happy that your fight with cancer is over. You won't feel pain any longer.
JP DOMINGO: I love you Tito Jared. I know you're with Lolo Jose, Tita Mina and Papa Jesus na. Lagi niyo kami iguide ha.
THERESE DOMINGO: To all of Jared's friends who went to the wake and burial yesterday, thank you very much for making us feel he was loved. Thank you for the prayers. I'm sure Jared knows this kung nasaan man siya ngayon.

Nanlamig ako...

*******************
Pasensya na kung pabago-bago ang look ng blog ko ngayon... wala akong masyadong ginagawa sa opisina ngayong linggo kundi tumunganga kaya pati yung hitsura ng blog ko, pinatulan ko na...
Naaaliw lang mag eksperimento ng look, ngayon ko lang kasi to pinatulan kaya ayun... mababaw lang kasi ako... hehehe...

Pero parang nauubusan na ako ng nababasang mga blog pati yung Top 100 Most Handsome Pinoy Bloggers, pinatulan ko... Hay... Bored bored bored...

I LOVE MY JOB!!!