HINDI MABABASA DITO

Sa isang buwan ay magcecelebrate na itong blog ko ng kanyang ikaapat na kaarawan. 4 years old na ito. Matanda na. Mature na. Pero yung may-ari hindi pa rin... konti lang.

Halos 400 na rin ang naisusulat ko dito. Sa tingin ko noon kaya ko muntik na itong bitawan ay nasabi ko na ang lahat. Hindi pa rin pala. Natutunan ko, habang ikaw ay nabubuhay araw-araw may matututunan kang bago. At habang may natutunan ka, meron kang maisusulat. Meron kang maikukwento.

Mag-aapat na taon na ang blog na ito, pero kahit na ganoon, mayroon pa ring mga bagay na hindi ninyo mababasa dito. Mga bagay na hindi ko gagawin sa mundo ng blogosperyo. Unang-una dahil sumusunod ako sa blog etiquette. At pangalawa, maraming nakakakilala sakin sa tunay na buhay na nagbabasa ng blog na ito.

Kaya ngayon, ililista ko dito ang mga bagay na hinding hindi ko gagawin at hinding hindi ninyo mababasa dito.

MGA KWENTONG KAMUNDUHAN
Rated General Patronage ang blog kong ito. Kaya corny man ay hindi talaga ako magsusulat ng mga post tungkol sa aking mga karanasan bilang isang lalakeng makamundo. May naisulat na akong noon tungkol dito, pero yung mga kwentong iyon ay mga kwentong kapupulutan ng aral. Gaya ng huwag makikipag eyeball kung kani-kanino lang. Huli na yun, at marami atang nagtataasan ng kilay nang mabasa nila yung sinulat ko na yun. Basta ang dapat niyo lang tandaan, hindi ako magsusulat ng mga makamundong post hindi dahil walang aksyon na nagaganap sa buhay ko (meron naman paminsan minsan)... pero dahil gentleman ako. Hehehe

PULITIKA
Unang-una, wala akong karapatan magreklamo sa gobyerno, kahit na gaano kakurakot pa ito. Hindi pa ako bumoboto. Tsaka wala naman akong masasabi tungkol dito. Sa ngayon, wala rin naman akong pakialam. Hindi ako maopinyon pagdating sa mga pulitikal na topic. At ayoko rin namang magpanggap na may alam, dahil wala rin naman. Magmumukha lang akong tanga. Siguro pagnakaboto na ako.

BLOGWAR
Hinding hindi ako mang-aaway sa kapwa ko blogero. Kung hindi sang-ayon sa opinyon ko ang isang tao, ayos lang. Karapatan nila iyon. Hindi ako mag a-unfollow ng isang blogger dahil hindi ko nagustuhan ang sinulat nitong kumento sa isang post ko. Hindi ako mapipikon sa opinyon sa akin ng mga mambabasa, dahil kahit papano laitero din naman ako. Madali lang naman ang dapat gawin kapag hindi ko nagustuhan ang mga pinagsasabi ng isang tao, wag balikan ang blog niya. Tapos. Di ako magpapalaki ng issue, pasisikatin ko lang yung taong yon. Ika nga, make love not war. Pero if I make love, di ko isusulat iyon.

KALALIMAN
Aaminin ko, mababaw na tao lang ako. At ako yung tipo ng mambabasa na gusto ko naiintindihan ko ang binabasa ko sa unang basa nito. Ayokong dumudugo ang ilong ko, nagbabasa lang ako ng kwentong ligawan. Ayoko rin namang pinahihirapan ang mga dumadaan dito. Tsaka sa totoo lang, di ako malalim mag-isip. Mukha akong palaging nag-iisip, pero sa totoo lang nagspace out lang ang utak ko.

Yan lang naiisip ko ngayon. Ayoko naman magdagdag pa ng iba, kasi pag dinagdagan ko, baka wala na akong maisulat dito. Mahirap na, ayoko na magpaalam ulit, baka wala nang maniwala.