BAGO ANG MGA EPIC FAIL

Sa mga matagal nang nagbabasa ng blog ko, siguro alam niyo nang medyo matagal tagal na rin akong single. Merong panaka-nakang nakakalusot na kadate (na sablay) at meron din namang mga dumarating na hinahangaan.

Nagdadalawang-isip ako kung isusulat ko ba itong post na ito, baka isipin ng mga tao na nagpapakadesperado nanaman akong maghanap ng syota. Hindi naman. Gaya ng sabi ko noong nakaraan, minsan kahit pa masaya ka na, may oras na maghahanap ka ng kilig sa buhay. Hindi mo kailangan ng nililigawan para maranasan iyon.

Hindi naman lahat ng panahon, eh single ako. Hindi rin lahat ng niligawan, kinrushan ko at naging syota ko eh sablay. Mayroon din namang tama doon sa mga naging mali. Ikukwento ko lang, kasi baka isipin niyong wala akong tamang ginawa sa mga bagay na ganito. Puros palpak na lang ang mga nababasa ninyo, baka isipin niyo prinsipe talaga ako ng sablay. Paminsan minsan naman kasi, may mga nagagawa din naman akong tama.

***********
Tatlong linggo kaming magkaibigan sa telepono ni Love (una ko... oo na, once upon a time pumatol ako sa isang nagngangalang Lovely... pangkatulong na pangalan!!! no offense...). Nagkagaanan na kami sa isa't-isa kaya't naisip namin na finally magkita.

Bago pa lang ang SM Southmall noon at yun ang pinakahip na tambayan ng mga kagaya kong taga-South. Isang buwan na baon ang inipon at ginastos ko para sa lakad na iyon. Ginawa ang lahat para maimpress siya. Nagpatawa. Dumaldal. Nanlibre (kahit mas matanda siya sa akin). Nagpakasweet. At kung anu-ano pa.

Maganda si Love at maraming katangian na hahangaan at gugustuhin ng mga lalake. At dahil nga mas maganda at mayaman siya, ayoko naman na magmukha akong desperado kaya noong gabi pagkauwi namin mula sa aming date, naisip kong wag muna siyang tawagan.

May normal na oras kami nagtatawagan, alas nuwebe. Noong gabi na yun, nagring yung telepono namin, alam ko na siya yun. Pero nahiya ata siya kaya pagkatapos ng isang ring naputol. Ganun din ang ginawa ko, pinaring ang phone nila ng isang beses at binaba ito. Siguro tatlong beses naming ginawa ito noong gabing iyon. Kaya noong tinawagan ko siya, hinintay ko nang sagutin niya.

Hindi siya sanay na natutulog nang hindi pa kami nagkakausap sa gabi. Kaya kahit pa nagkita kami noong araw na iyon, hanggang hatinggabi pa rin kami nagtelebabad.

***********
Yung tungkol sa huli naman, nangyari yon noong Bisor pa ako sa dati kong trabaho. Noong bago pa lang itong batang ito, napansin ko na siya agad. Kaunti lang naman kasi ang ipinapasok sa programa namin na may hitsura. So noong bago pa lang siya, eh apple of the eye ko na siya.

Di ako normally sumasagot kapag may mga nagtetext sa akin na nagpapaalam na liliban sa trabaho, dahil trabaho iyon ng mga TL nila. Pero nung gabing nareceive ko yung text niya, sumagot ako ng ok.

Dalawang araw ata siya lumiban noon, at nung mga panahon na wala siya, doon ko sinabi sa mga katrabaho ko na malapit na akong umalis sa kumpanya. Noong araw na bumalik siya, nakareceive ako ng thank you text mula sa ahente kong iyon. So naisip kong sagutin yung thank you niya.

Sabi niya kasi, natuwa siya dahil sinagot ko yung paalam niya na liliban, dahil daw naririnig niya mula sa mga katrabaho namin na di ko daw gawain iyon. Feeling niya special daw siya. At nalulungkot daw siya nang malaman niya yung balita na aalis na nga ako ng kumpanya. Dahil mababaw lang ako, natouch ako dun sa sinabi niya, kaya naisip kong pahabain pa yung usapan. Tanghali nun, nung magkatext kami, pagdating ng hapon parang magkaibigan na talaga ang turingan namin sa isa't-isa. Nalaman ko ang kwento niya. Ang buhay niya, mga ex niya, naging trabaho. Halos lahat. Lagi na akong tumatambay kung saan sila nakapwesto kapag nagtatawag para makita siya.

Matapos ang isang linggo, naging kami na.

***********
Iyong una, walong buwan ang itinagal naming dalawa. Tapos itong huli ay isang buwan lang. Wala pa akong tumagal ng isang taon, at merong iba na talagang itinuturing na mga pagkakamali. Pero kahit pa siguro napakapanget ng kinahantungan ng aking mga nakaraan, di ko ipagkakaila na kahit papaano merong mga magagandang nangyari doon. Ako naman, kahit pa gaano ako nasaktan ng isang tao, ang tumatatak palagi sa isipan ko eh yung mga bagay na hindi dapat kalimutan. Yung mga masaya, makulit at cute na pinagdaanan. Yung mga tama.

Minsan, di kailangan ng ibang tao para magkaroon ng kilig. Kahit alaala lang, pwede na.